14 กุมพาพันธ์ วันแห่งความรัก หลายคนเลือกที่จะใช้วันพิเศษนี้ ทำสิ่งดีๆ เติมเต็มความรักให้กับชีวิตคู่ของตัวเอง หลายคนเลือกที่จะอยู่คนเดียว มอบความรักให้แก่ทุกๆคนอย่างเท่าเทียมกัน บางคนก็มอบความรักให้ครอบครัว คุณพ่อ คุณแม่ และบรรพบุรุษที่เลี้ยงดูอบรมสั่งสอนเรามา

แต่ก็มีอีก หลายคน อย่างผม ที่ใช้โอกาสวันแห่งความรักนี้ บอกรักใครบางคน ซึ่ง ญาติพี่น้องตัวเองก็ไม่ใช่ซะด้วยสิ เป็นเด็กผู้หญิงตัวเล็กๆคนนึง ที่มีมนตร์เสน่ห์ที่น่าหลงไหล ผมเองรักเธอเหมือนน้องสาวคนนึง

เลิก งานมาก็ตีสามแล้วครับ น้ำปะปาไม่ไหล กว่าจะเก็บล้างทำความสะอาดได้ นานโข นอนตีสี่ครึ่งตื่นแปดโมงเช้า - -" ไปรับดอกไม้ที่สั่งพี่นกหน้าปากซอยทำ แกเปลี่ยนอาชีพชั่วคราว จากร้านขายชายสี่บะหมี่เกี้ยว กลายเป็นร้านจัดดอกไม้ซะงั้น เฉพาะกิจในวันแห่งความรักโดยเฉพาะ กุหลาบขาวห้าดอก ดอกตูม ห่อกระดาษสีฟ้า ซึ่งความหมายมันมีอยู่ว่า...

กุหลาบตูมสีขาว หมายถึง เธอช่างไร้เดียงสาน่าทนุถนอมเหลือเกิน  ฉันรักเธอ
กุหลาบ  5  ดอก หมายถึง ขอให้รักเรานั้นมีแต่ความสุข

จาก นั้นก็กลับมาเลือกรูปที่จะใช้แทนการ์ดอวยพร แล้วรีบลงไปปริ้นอย่างด่วน เพราะเวลากระชั้นชิดเข้ามาทุกทีแล้ว ทำโน่นทำนี่กว่าจะเสร็จ ก็สิบโมงกว่า

วันนี้ เป็นวันพิเศษ นอกจากเป็นวันแห่งความรักแล้วนั้น ยังเป็นวันที่เราจะได้ไปดูน้องหนูนาแสดงละคร จริงๆน้องแสดงละครเวทีมาหลายครั้งแล้วเรื่อง "มัทนพาธา" แต่วันนี้เป็นรอบพิเศษ สำหรัีบวันแห่งความรัก การแสดงจัดขึ้นที่โรงเรียนสตรีวิทยา พิเศษอีกอย่างนึง คือวันนี้เราไม่ได้ไปคนเดียว แต่น้องรหัสคือน้องจ๋อมจะไปหาน้องหนูนาด้วย

ออก จากบางแสนได้ 11 โมง นั่งรถตู้ไปลงอนุเสารีย์ชัยสมรภูมิ และต่อแท็กซี่ เฮ้ออออ วันจันทร์ แต่รถติดอะไรนักหนา ค่อยๆเคลื่อนตัวไปเืรื่อยๆ ก็ได้คำตอบ ม๊อบอีกแล้ว โอ้ย จะมาอะไรนักหนา ไม่ทำมาหากินกันรึไงฮ๊ะ กว่าจะถึงโรงเรียนสตรีวิทยาได้ก็บ่ายโมงครึ่ง ได้เวลาแสดงพอดี เหอะๆ ไปถึง เห็นน้องมิลค์แต่ไกลเลย (ไม่ต้องบอกนะว่าทำไมเห็นแต่ไกล 555 แซวเล่นนะน้อง น้องออกจะน่ารัก)

ที่หน้าหอประชุม พี่ๆหลายท่ายยังไม่เข้าไป หุหุ สวัสดีกันอย่างรัวเลยครับ กลุ่มน้องๆที่มาจากปราจีน วันนี้ก็มาด้วย เหอะๆ คุยกันอยู่พักนึงก็เข้าไปข้่างในกัน ข้างในก็มีทีมชายฉกรรจ์ประจำการกันอยู่หลายคนแล้ว เด็กนักเรียนโรงเรียนสตรีวิทยาต้องนั่งพื้น แต่แขกผู้มีเกียรติได้นั่งเก้าอี้อิอิ แต่ไหงมีเด็กนักเรียนที่ไหนไม่รู้มานั่งพับดอกบัวอยู่บนเก้าอี้ มองไปมองมา กาเอิ๊ตนี่เอง (ได้กล้วยไปและสบายใจล่ะสิ อิอิ)

แต่สรุปแล้วการแสดง จริงๆเริ่มต้นในเวลาบ่ายสองเศษๆครับ อลังการมากๆตั้งแต่ฉากเริ่มต้น ขอนำเรื่องย่อมาสักนิดนะครับ เผื่อใครอาจจะลืมแล้ว ผมเองก็เคยเรียนมาแต่ก็ลืมแล้วเหมือนกัน เหอะๆ

เรื่องมัทนพาธา.... บทพระราชนิพนธ์ของพระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัว

"จอม เทพนามว่าสุเทษณ์หลงรักเทพธิดาองค์หนึ่งนามว่ามัทนา ด้วยที่สุเทษณ์อยากได้ตัวนางมาครอบครองจึงให้มายาวิน ผู้มีอิทธิฤทธิ์ร่ายมนตร์เรียกนางมา แต่ด้วยมนตร์สะกดจึงทำให้นางอยู่ในสภาพเหมือนไร้จิตใจ สุเทษณ์ไม่อยากได้ตัวนางด้วยสภาพที่นางเป็นเช่นนี้ จึงให้มายาวินคลายมนตร์สะกดนั้น แต่เมื่อคลายมนตร์แล้ว นางมัทนาก็ปฏิเสธสุเทษณ์ สุเทษณ์กริ้วมาก จึงสาปนางให้ลงไปเกิดเป็นดอกไม้บนโลกมนุษย์ เป็นดอกที่สวยและกลิ่นหอม และให้ทุกวันเพ็ญนั้นนางจะกลายร่างเป็นมนุษย์ได้หนึ่งวันหนึ่งคืน จนกว่านางจะมีความรักเท่านั้น นางจึงจะไม่ต้องกลายเป็นดอกไม้อีก

นาง มัทนาลงมาเกิดเป็นดอกกุหลาบในป่าหิมะวัน บรรดาศิษย์ของฤาษีกาละทรรศิน มาพบเข้า จึงนำไปบอกกับกาละทรรศิน กาละทรรศินมีญาณวิเศษจึงรู้ว่า ดอกกุหลาบนี้ไม่ใช่ดอกกุหลาบธรรมดา หากเป็นเทพธิดาองค์หนึ่งลงมาจุติ จึงเชิญไปดูแลรักษาที่อาศรม

ในวันเพ็ญของเดือนหนึ่งท้าวชัยเสนออก ประพาสป่า และได้ขอมาพักที่อาศรมของกาละทรรศิน พระองค์ได้พบกับนางมัทนาจึงตกหลุมรักนาง ครั้งในคืนนั้นเอง นางมัทนาได้ออกมายืนรำพึงถึงความรู้สึกที่มีต่อพระองค์ โดยที่ไม่รู้ว่าทาวชัยเสนแอบฟังอยู่ ไม่นานท้าวชัยเสนจึงเผยตัวออกมาและกล่าวถึงความรู้สึกอันลึกซึ้งที่มีให้กัน จนรุ่งอรุณ ท้าวชัยเสนจึงให้กาละทรรศินทำพิธีอภิเสก

พระนางจัณฑีทราบ เรื่อง ว่าท้าวชัยเสนเสด็จกลับมาแล้ว แต่ไม่ทรงเสด็จมาหาพระนาง และทราบว่าท้าวชัยเสน นำหญิงงามคนหนึ่งกลับมาด้วย จึงวางแผนใส่ร้ายนางมัทนาวาคบชู้สู่ชาย ท้าวชัยเสนหลงเชื่อคำโกหกนั้น จึงสั่งให้นำนางไปประหารชีวิต แต่ในขณะที่กำลังจะประหารนั้น ศิษย์ของกาละทรรศิน มาพบกับทหารที่กำลังจะพานางไปประหารเข้า จึงขอชีวิตนางไว้ พร้อมกับทหารคนสนิทของท้าวชัยเสน

เมื่อนางกลับมา อยู่อาศรมของกาละทรรศิน นางทุกข์ทรมานแสนสาหัสจากความรัก จึงทำพิธีเรียกสุเทษณ์ เพื่อจะขอให้นางกลับขึ้นไปอยู่บนสวรรค์ สุเทษณ์ยื่นข้อเสนอให้รับรักจากสุเทษณ์ แต่นางมัทนาปฏิเสธ ด้วยว่านางไม่สามารถรักใครได้อีก นอกจากท้าวชัยเสนแต่เพียงผู้เดียว สุเทษณ์กริ้วมาก จึงสาปนางให้กลายเป็นดอกกุหลาบอย่างฐาวร โดยไม่สามารถมีร่างกายที่เป็นมนุษย์ได้อีกตลอดกาล

ครั้งภายหลังเพียง ไม่นาน ท้าวชัยเสนทราบความจริงว่านางมัทนาถูกใส่ร้าย จึงออกตามหานาง แต่ก็สายเกินกาล นางมัทนากลายเป็นกุหลาบอย่างฐาวร พระองค์จึงให้กาละทรรศินเชิญดอกกุหลาบดอกนี้กลับไปปลูกที่วัง

ด้วยความรักที่ทั้งสองคนมีให้แก่กัน กุหลาบดอกนี้ก็ไม่เหี่ยวเฉา และจะมีกลิ่นหอมตลอดหลายสิบปี จนตราบสิ้นอายุขัยของเท้าแสนชัย"

ไม่ รู้ถูกรึเปล่านะครับ เท่าที่จำได้ เป็นบทละครที่จะว่าไปนั้นก็โรแมนติกมากๆเลยครับ แล้วจากการแสดงของนักแสดงทุกคนเรียกเสียงเฮฮา เสียงหัวเราะ และบางคนเช่นผมก็เสียน้ำตาไปด้วยได้เลย โดยเฉพาะฉากที่นางมัทนาอ้อนวอนต่อสุเทษณ์นั้น น้ำตาคลอเลยล่ะครับ เสียงน้องทำให้สะเทือนใจได้แบบสุดๆ แต่บางฉากก็ฮาสุดๆเหมือนกัน มีฉากนึงน้องเกือบหลุดขำเหมือนกัน หรือไม่ก็อาจจะตั้งใจก็เป็นได้ เพราะในฉากนั้นต้องเป็นฉากที่น้องเขินเมื่อเจอกับท้าวชัยเสน

คุณ แม่เดินมาจากหลังฉาก มานั่งแถวๆพวกเราด้วยประมาณกลางๆเรื่อง เราเห็นคุณแม่ก่อน เลยสวัสดีคุณแม่ แล้วก็เรียกยัยจ๋อมมันหันไป "นี่คุณแม่น้องหนูนา" ยัยจ๋อมสวัสดีแล้วก็หันมาบอกเราว่า "คุณแม่สวยมาก" เออ ทำไมไม่พูดให้คุณแม่ได้ยินล่ะเนี่ย เง้ออออ แต่ผมเห็นด้วยกับน้องรหัสผมนะครับคุณแม่ เพราะคุณแม่สวยจริงๆ

แล้ว ละครก็จบลงไปอย่างประทับใจพร้อมเสียงปรบมือกึกก้องหอประชุม ก็ถึงเวลาพบปะนักแสดงกันแล้ว ที่เด่นเป็นพิเศษ ก็คงไม่มีใครแล้วนอกจากน้องสุดที่รักของพวกเรานั่นแหละครับ กว่าจะได้แหวกฝูงชนออกมาได้ก็น่าจะเหนื่อยพอควร พอพวกเราเข้าไปก็เก้อๆกังๆ ใครจะเปิดก่อนดี หุหุ ต่างคนต่างถือดอกกุหลาบมาแทบทุกคน

สรุปว่า พี่ต้นเป็นคนแรกในวันวาเลนไทน์แต่เป็นผู้ชายคนที่สองที่ให้กุหลาบน้องครับ ก็เขินกันทุกคนอ่ะแหละนะ เจ้าแมกซ์นี่จัดเต็มต่อมา คุกเข่าให้ เรียกเสียงกรี๊ดได้ไม่เบาเลย ต่อมาก็ไม่มีใคร จนพี่ิงิ้มเรียก "ไอ้อาร์ม มาดิ" ในเมื่อเจ๊สั่ง เราก็รับบัญชา 555+ เดินเข้าไปถึง มองสบตากัน พูดอะไรไม่ออกล่ะสิ ต่างคนก็ต่างเขินอ่ะ เราพูดไปแค่ว่า "ไม่รู้จะพูดยังไงอ่ะ แต่ดอกไม้นี้มาไกลนะ" น้องบอกว่า "ขอบคุณมากเลยค่ะ" ยิ้มหน้าบาน ฮ่าๆ "น้องน่ารักมากเลย" เราบอกไปแบบนั้น อิอิจากนั้นก็ถ่ายรูปคู่กัน(อีกแล้ว) วันนี้ได้ยืนใกล้น้องนานมากๆ แต่พูดกันไม่กี่คำ เพราะเขินอยู่ >_< เอาดอกไม้ให้สาวนะ แล้วสาวคนนี้ไม่ใช่บุคคลธรรมดาด้วย เป็นถึงนางเอก เหอะๆ แต่นางเอกก็ดันเขินด้วยเพราะดันเพิ่งจะเคยได้กุหลาบจากหนุ่มๆ - -"

จาก นั้นก็ทยอยๆกันมอบกุหลาบกัน ยัยจ๋อมไม่กล้าเว้ยเฮ้ย เลยให้ใครจำไม่ได้ช่วยลากไปให้ ถ่ายรูปด้วยกัน แล้วยัยจ๋อมมันก็ขอลายเซนต์ หุหุ สมใจและสิน้องเอ้ย ได้เจอกันสักที แต่อดนอยไม่ได้ เพราะน้องดันจำชื่อยัยจ๋อมได้ ทั้งๆที่เคยคุยโทรศัพท์กันแป๊บเดียว โดยเราโทรให้จากที่กองเทวดาฯ แต่เราดิ มาหาน้องให้กำลังใจน้องหลายทีและ จำไม่ได้สักที T T (แต่ไม่เป็นไรหรอก ไม่ต้องรู้จักชื่อกันแบบนี้ดีและ กำลังโรแมนติก ^^)

ตอนแรกเกือบลืมแล้ว เราซื้อนมน้ำผึ้งตราหมีมาด้วย ก็นะ ไม่รุ้จะซื้ออะไรให้นี่น่า ซื้อนมสดอย่างอื่นกลัวน้องไม่ดื่มอ่ะ แต่เห็นน้องเคยดื่มนมน้ำผึ้งตราหมี เลยซื้อมาให้ บอกน้องไปด้วยนะ "รักใครให้ดื่มนม" ป๊าดดดด ช่างกล้าเนอะไอ้อาร์ม กล่องนั้นไปเลือกมาจากในเซเว่นเลยครับ พอดีเคยทำงานเซเว่นใกล้ๆหอเนี่ย เลยแวะซื้อก่อนไปคิวรถ คนในร้านเยอะมากครับ แล้วเราจะเอากล่องที่ไม่เย็น เพราะเดี๋ยวมันเปียกกระเป๋า เลยขอพี่ยุ้ยเจ้าของร้านเลยล่ะครับ แกะห่อที่ขายเป็นแพค ออกมากล่องนึง แล้วอีกสามกล่องนั้นช่วยเอาไปวางใส่ตู้แช่นม FIFO ให้ด้วย เหอะๆ เรียงตามวันหมดอายุน่ะครับ

พอทุกคนมอบของขวัญ และดอกไม้เสร็แล้ว น้องก็บอกความรู้สึกในวันนี้ เรียกอารมณ์ซึ้งได้อีก เหมือนว่าน้องจะตื้นตันนะ ไม่รู้ว่าร้องไห้รึเปล่า แต่เสียงสั่นๆ เหอะๆ

"เป็นวาเลนไทน์ปีแรกของหนูี ที่หนูได้ดอกกุหลาบ"

และต่อจากนี้ น้องจะได้ทุกปีครับหนูนา น้องเป็นเด็กดีของพวกเรา พวกเราก็จะมีทั้งความรักความห่วงใยให้เสมอนั่นแหละ

หลัง จากนั้นก็เดินมาส่งน้องหน้าโรงเรียนครับ ชุดไม่เปลี่ยนอ่ะ ไปแบบนางมัทนาเลย เขียวทั้งตัว ยืนหน้าโรงเรียน รอคุณแม่วนรถมารับยืนคุยอยู่นานเหมือนกัน เพราะรถติดมาก ตรงอนุเสารีย์ประชาธิปไตย พอคุณแม่วนรถมาได้ ก็ต้องรีบๆขนของขึ้นน่ะครับ ของเยอะมาก รถข้างหลังก็ไล่จัง เหอะๆ กล้่าไล่เหรอ ดูก่อน เรามีกันกี่คน หึหึ ของเกือบเอาเข้าไม่หมดน่ะครับ เลยแซวๆกัน "หนูนาลงมาจากรถเถอะ เอาแต่ของเข้าไปอย่างเดียว" ฮ่าๆ

กว่า จะออกจากตรงนั้นไปได้นานอยู่ครับ แล้วก็ตามระเบียบทุกครั้ง น้องจะต้องเปิดประตูมาโบกมือให้ทุกคน แต่วันนี้มียิงอะไรด้วยไม่รู้ ศรรักรึเปล่า อิอิ รอบแรกไม่มีคนเห็น น้องตะโกนมา "ไม่มีใครสนใจเลยอ่ะ" ทุกคนก็เลยยืนมองน้อง น้องก็ยิงมาให้อีกที แล้วก็โบกมือล่ำลากันเป็นครั้งสุดท้ายครับ เด็กอะไรก็ไม่รู้ น่ารักได้ทุกสถานการณ์ อิอิ

เฮ้อออ มีความสุขจังเลย น้องเป็นผู้หญิงคนที่สามที่ได้กุหลาบสีขาวจากเรา สีขาวช่อที่สามด้วย และเป็นกุหลาบขาวช่อใหญ่ที่สุดที่เคยให้ใครมา แต่ครั้งนี้น้องได้กุหลาบขาวในฐานะน้องสาวที่น่ารักคนนึงนะครับ และยินดีมากๆที่ได้เป็นผู้ชายคนแรกๆในชีวิตน้องที่ได้ให้กุหลาบกับน้องนะ ถึงมันจะไม่ได้สวยเด่นอะไรก็ตาม สิ่งที่ต้องการจะให้ คือความหมายของมันต่างหาก

มีดอกไม้ช่อใหญ่ ถึงมันไม่ได้เลิศเลอ แต่แทนคำพูดว่าฉัน..รักเธอ ~*

นาง เอกกลับบ้านไปและ แต่เพื่อนนางเอกยังอยู่นี่นา ก็นะ ชักภาพกันกับกาเอิ๊ดโคตรเยอะ อิอิ งานนี้กาเอิ๊ตเด่นขึ้นมาทันที ฮ่าๆ มีพิธีมอบกล้วยกันด้วยครับ โดยพี่บุ๊ก(พรุ่งนี้คนกินได้่แล้วแหละเกิ๊ต มันเริ่มเหลืองๆและเมื่อเย็น) จะบอกว่าไงดีอ่ะ น้องเกิ๊ตน่ารักม๊ากกกก 555+

จาก นั้นก็แบ่งทีมกันครับ ผมไปกับพี่ปองพี่บุ๊กพี่หนึ่งเจ้าแมกซ์ ฯลฯ ลากยัยจ๋อมไปด้วย แน่แหละ มันต้องไปกับเรา เพราะเราเป็นคนพามันมา ไปมนด์นมสดกันครับ ไปทานนมกัน เหอะๆ แ้ล้วก็นั่งคุยเรื่องน้องกัน นานโข จนเริ่มหนาวเพราะแอร์ เลยไปนั่งเวิ่นเว้อกันต่อหน้าศาลาว่าการกรุงเทพมหานคร ตรงเสาชิงช้าน่ะครับ ไม่รู้พร่ำเพ้อกันไปได้อย่างไรสองสามชั่วโมง หุหุ สองทุ่มจึงแยกย้ายกันเดินทางกลับครับ เจอเชอรี่อีกรอบที่เอกมัยซะงั้น เหอะๆ ตอนแรกเห็นว่าจะไม่กลับ ไม่รู้คิดยังไงกลับเลยไม่รู้ กลับมาถึงหอประมาณห้าทุ่มกว่าๆครับ มาุึถึงก็เข้าบอร์ดเลยทันที และรอเวลาที่จะทวีตหาน้องครั้งสุดท้ายของคืนนี้ก่อนเที่ยงคืน

@Noona_nuengtida ไม่ขอเป็นคนแรก แต่ขอเป็นคนสุึดท้ายที่จะบอกว่า "รักเธอ" ในค่ำคืนแห่งความรัก ^^ ฝันดีนะจ๊ะน้องหนูนา

เป็นอันเสร็จสิ้นภารกิจของวันนี้ครับ

"วัน แห่งความรัก รักพ่อแม่ รักครอบครัว พี่รักน้องเน่อ เขิลอ่ะ เหอะๆ ไม่กล้าพูดตรงๆกับน้องเหมือนกัน และเชื่อว่าพี่ๆทุกคนก็รักน้องเหมือนกันนั่นแหละครับ น้องสาวสุดที่รักคนนี้ สำหรับพี่แล้วอยากได้อะไรที่มันไม่เกินความสามารถ พี่ๆทุกคนพร้อมที่จะหาให้น้องอยู่แล้วครับ วันนี้น้องน่ารักมากเลย เป็นครั้งแรกเลยที่ได้มองหน้าน้องนานๆแบบนี้ มีความสุขจริงๆ หุหุ สู้ๆนะ เป็นกำลังใจให้ทำงานให้สำเร็จลุล่วงไปได้ด้วยดีทุกประการ เสียดายงานบวงสรวงละครไม่ได้ไปน่ะครับ แต่จะส่งความคิดถึงไปกับอากาศนะ ^^"

บอกกันอีกครั้ง

ฉันรักเธอหนึ่่งธิดา ~*

Arm Oppa
(nirakan)