02/02/2011

อันที่จริงผมเองก็ไม่ได้ตั้งใจจะไปหรอก แต่งตัวโทรมๆ กลับไปบ้านก๋งไปไหว้ก๋งไหว้ม้าไหว้คุณแม่ และบรรดาญาติพี่น้องที่ท่านไปสบายแล้ว และก็รับซองแต๊ะเอีย ฮ่าๆๆๆ ตามธรรมเนียมของชาวไทยเชื้อสายจีนที่ทำกันสืบต่อกันมาตั้งแต่โบราณกาล

พูดถึงคุณแม่ผมแล้วนึกถึงวันที่ไปกองถ่ายเทวดาสาธุ ผมยังเล่าให้พี่หมีฟังเลย ว่ามีป้าคนนึงที่กองถ่าย หน้่าเหมือนคุณแม่ผมมากๆเลยครับ คิดถึงคุณแม่มากๆเลยตอนนั้น T T แต่อย่างน้อยวันเกิดคุณแม่ที่ผ่านมาก็มาให้หวยผมถูกไปละ อิอิ 59 อายุท่านถ้าท่านยังอยู่ ฮ่าๆๆ

นั่งรถออกจากบางแสนแปดโมงเศษๆ ทวีตหาน้อง หยอดไปแบบเน่าๆ ไม่ได้คิดอะไรมาก ฮ่าๆ

@Noona_nuengtida ไม่มีตังค์ใส่ซองอั่งเปา มีแต่รักเบาๆใส่อากาศไปฝากเธอ ~* ^^

ใครทานอะไรอยู่ อย่าเพิ่งอ้วกนะ - -"

ไหว้เสร็จ รับซอง ก็เตรียมตัวกลับบางแสนอ่ะแหละครับ ไม่ได้ตั้งใจจะไปไหนต่อ แต่ก็ยังอยากไปอยู่นะงานวันเกิด Bang Chennel เห็นว่าจะไปเปิดตัวป้ายไฟกันด้วย เลยพยายามเข้าบอร์ดจากมือถือ เหอะๆ ตอนนั้นยืนรอรถสาย 57 หมอชิต - ระยอง มันเป็นรถประจำทางสายเดียวที่ผ่านแปดริ้วและไปลงตลาดหนองมนได้ ตอนนั้นอยู่ในช่วงลังเลแบบสุดๆ เพราะขอบัตรพี่แจงไว้ แต่พี่แจงบอก รอลุ้นหน้างาน - -" เอายังไงดีๆ คิดอยู่ตลอดเวลา ตอนนั้นความอยากไปมันอยู่ที่ 80% แล้วครับ

ตอนนั้นคุณพี่หนึ่ง(ตัวจริงหรือพยาบาลไม่รู้) อยู่ในบอร์ด เลยถามพี่แกประมาณว่า "ถ้าผมไปลุ้นเอาหน้างานแล้วได้บัตร ผมใส่รองเท้าแตะไปนี่ เค้าจะให้เข้าไหม" พี่หนึ่งยังไม่ทันตอบเลยพี่ตั้วพิมพ์มาว่า "อาร์มๆ น้องอยากได้ตังค์อาร์มอ่ะ" งงตอนนั้นงง ใช้เวลางงครึ่งนาที ปิดบอร์ดเลยครับ เปิดทวิตเตอร์มา อ๊ากกกกก

@nirakanz @Noona_nuengtida ไม่มีตังค์ใส่ซองอั่งเปา มีแต่รักเบาๆใส่อากาศไปฝากเธอ ~* ^^"<<อยากได้ตังอะ555

ดีใจสุดๆ ตอนนั้นจะได้ว่า แทบจะทิ้งตั๋วรถสาย 57 ไป แต่ก็ตั้งสติ เอาตั๋วที่ถือใส่กระเป๋า แล้ววิ่งออกจากแถวคนรอมาเลย รีบไปซื้อตั๋วรถตู้จากแปดริ้วไปเอกมัยทันที ท่ามกลางคนที่ยืนรอในแถว ประมาณว่า "ไอ้นี่มันบ้าป่ะวะ" คือ ไม่ได้วิ่งแบบธรรมดาอ่ะครับ วิ่งอย่างไว (จนลืมว่าแผลยังไม่หายดี - -")

ขึ้นรถตู้ก็ทวีตคุยกับพี่ในบอร์ดอีกหลายคน โทรติดต่อพี่แจงเรื่องบัตร พี่แจงบอกว่า หาให้ได้แล้ว เฮ้อออ โล่งอก ตอนนั้นเพิ่งจะบ่ายโมงกว่า ไปทันอยู่แล้วล่ะ งืมๆ ทวีตกลับไปหาน้องด้วย

@Noona_nuengtida : อยากได้ตังอะ555 // แอรัยส์ช้านเสียตังเพราะเธอออไปเยอะและ และเพราะทวีตนี้ช้านเลยต้องเสียค่ารถตู้อีก 5555

มันก็จริงนะครับ ไม่เคยมีเด็กคนไหนที่มีิอิทธิพลต่อเราขนาดนี้ แค่คำว่า "อยากได้ตัง" ทุกคนเสียอีกที่จะต้องรีบหนีเพราะไม่อยากเสียตังในกระเป๋าตัวเองไป เหอะๆ แต่เด็กคนนี้ อยากได้เหรอ จัดห้ายยยย อิอิ แป๊บเดียวน้องทวีตกลับมา

@nirakanz @Noona_nuengtida : อยากได้ตังอะ555 // แอรัยส์ช้านเสียตังเพราะเธอออไปเยอะและ และเพราะทวีตนี้ช้านเลยต้องเสียค่ารถตู้อีก 5555"<<เยนนี้มาปะหล้า

้อยากจะตอบกลับไปเหมือนกันว่า "เอาป่ะหล้าาาา" เหมือนกัน เหอะๆ ถามช้าไปและน้องเอ้ย พี่อยู่บนรถตู้และ ตอนนั้นเกือบถึงหัวตะเข้แล้ว 555+ แล้วมันยังไม่จบแค่นั้น ยังมีต่ออีกทวีตนึง - -"

@Noona_nuengtida: ถึงหนูไม่ใช่จีนแต่หนูก็อย่กได้อั่งเปานะฮัฟ ฮึ้ยๆ

อ่ะ สงสัยอยากได้จริงๆซะด้วยซิแบบนี้ รวยแล้ว จะเอาอารายอีกกกกกกกกกกก เลย RT กลับไปถึงท่านพี่ๆทั้งหลายว่าจะใส่ซองให้น้องดีไหม เพราะน้องอยากได้ บ้านน้องก็ไม่ใช่คนจีน ไม่รู้ว่าตั้งแต่เกิดมานี่เคยมีใครให้ซองอั่งเปาบ้างรึเปล่านะเนี่ย หุหุ แป๊บนึงก็ตอบกลับมา ฮ่าๆๆๆ สงสัยรอเริ่มงาน ว่างจัด ทวีตใหญ่เลย

@Noona_nuengtida: ถึงหนูไม่ใช่จีนแต่หนูก็อย่กได้อั่งเปานะฮัฟ ฮึ้ยๆ//เอาไงพี่ๆ รวมตังใส่ซองให้เด็กน้อยหน่อยดีไม๊ ฮ่าๆๆๆ"<<ดีเยี่ยม เก๋กู๊ด

รถมาถึงขนส่งเอกมัย ตอนบ่ายสาม เดินไปเรียกแท็กซี่ บอกมันว่าตึก GMM มันบอกว่า อ้อ เข้าไปไม่ได้ครับ จะไปส่งรถ เวรกรรม เจอมุขส่งรถอีกแล้ว ดีนะรีบ ไม่งั้นจะบอกมันไปว่า เดี๋ยวผมไปส่งเป็นเพื่อนแล้วกันพี่ ไหนๆพี่จะไปส่งรถอยู่แล้วไม่ใช่เหรอ ไปไหนไปด้วย นั่งแท็กซี่เล่นฟรีๆก็ได้ ไม่รีบอยู่แล้ว ทางเดียวกันไม่ต้องคิดตังแล้วกัน - -" แต่มันไม่ใช่เวลาที่จะมาลั้ลลาไงครับ เลยตัดสินใจขึ้น BTS ไปลงอโศก แล้วก็ต่อพี่วินมอไซค์รับจ้างเข้าไปที่ GMM

เด็กนักเรียนมัธยมเยอะมากมาย เหอะๆ แล้วพวกเราล่ะ - -" บางคนอาจจะมองว่า เฮ้ยแฟนคลับหนูนาทำไมมีแต่คนสูงอายุฟระ แต่ผมไม่คิดแบบนั้นนะ ผมคิดว่า น้องเป็นน้องสาวคนนึงที่พี่ๆรักใคร่และเอ็นดูมากกว่า เมื่อวาน 20 กว่าคน ผมถือว่าเยอะแล้วครับสำหรับพวกเรา จำนวนอาจจะน้อย แต่พลังของทุกคนเกิน 100 แน่นอน (เป็นหมื่น 555+)

แต่ที่นั่น ยังไม่มีใครมาเลย - -" เลยเดินไปเซเว่น หาอะไรทานก่อน กลับมาเจอพี่ปายอยู่หน้างาน ถามผมว่า มีบัตรรึยัง ผมบอกว่า รอพี่แจงอยู่ ผมเอาบัตรกับพี่แจง พี่ปายเลยส่งบัตรให้ เป็นบัตร Press ด้วย สีแดง ว้าวๆ พี่ปายบอกว่าพี่จักไม่มา เลยเอาให้ผม หุหุ ขอบคุณอีกครั้งครับ ผมถามพี่แกว่า แุถวนี้มีซองแดงขายที่ไหนบ้าง ถามเซเว่นก็ไม่มี พี่ปายบอก โลตัสเลย ฝั่งตรงข้าม เลยแยกกันแป๊บนึง (ตอนนั้นพี่ปองก็มาถึงแล้ว) วิ่งไปซื้อซอง แต่ในโลตัสไม่มีง่ะ เลยไปร้านขายของสำนักงานข้างๆ ได้ซองแดงมาปึ้งนึง แลกแบงค์ร้อยมาด้วย เผื่อใครจะแลก

กลับมา เค้าไปไหนกานหมด ทิ้งเราไว้คนเดียวอีกแล้ว หยิบโทรศัพท์ขึ้นมา แบตหมดซะงั้น - -" ยืนรออยู่นาน พี่ปายกับพี่ปองก็กลับมา เค้าไปเซเว่นกันมาล่ะมั้ง เหอะๆ สักแป๊บ พี่งิ้มก็เดินมากับคุณแม่น้องหนูนาครับ รู้สึกมีน้องอีกคนด้วยนะ แต่พี่จำชื่อไม่ได้ทุกทีเลย เพราะไม่ค่อยได้คุย หุหุ ยกมือสวัสดีคุณแม่ คุณแม่ถามว่า "น้องอาร์มใช่ไหมคะ" ผมบอกว่า "ครับ" แล้วคุณแม่ก็ยิ้มให้ หุหุ ดีใจที่คุณแม่จำเราได้แล้ว แล้วยัยหนวดล่ะ จำได้ไหม ????

เข้าไปยืนคุยกันในล็อบบี้ครับ รอเวลา ทีมงานและสมาชิกเริ่มทยอยๆกันมา นั่งเข้าแถวรอขึ้นไปบนสตูดิโอของ Bang ชั้น 11 ตึก GMM เขินเหมือนกัน นั่งอยู่ท่้ามกลางเด็กวัยรุ่น ไอ้เราอายุก็แค่ 21 เอง แต่มันก็ถือว่าเป็นวัยรุ่นตอนปลายแล้วเนี่ย คุณแม่คุยอยู่ด้วยพักนึง ก็ขึ้นลิฟต์ไปดูน้องก่อน นานมาก กว่าจะได้ขึ้นไป

ขึ้นไปถึงปุ๊บ ได้ยินพิธีกรบอกว่า "นางเอกร้อยล้าน" งานเข้าดิ ป้ายก็ยังไม่ได้เอาออกจากถุงสนามบิน ฮ่าๆ รีบจัดขึ้นมาทันที ป้ายใหญ่มากๆมาย 5 แผ่น แต่จะบอกว่า ยังไม่เห็นน้องเลย อยู่ตรงไหนบนเวทีใหญ่ มองไปมองมา อ่าว อยู่เวทีเล็กนี่หว่า คนเยอะมาก น้องเห็นป้ายแล้ว ท่าทางดีใจสุดๆ ฮ่าๆ ก็ใหญ่ที่สุดในงานแล้วล่ะวันนี้ เสียงเชียร์ของคน 20 กว่าคนก็ดังไม่แพ้วัยรุ่นเด็กๆเลยนะเมื่อวานอ่ะ

พอน้องลงเวทีก็ยืนดูศิลปินอีกหลายๆท่านขึ้นเวที พี่พันช์ พี่ปาน โอ้ย นึกแล้วเจ็บใจ พี่ที Jetsetter มาแต่ไม่ได้ร้องเพลงอ่ะ แค่มาอวยพรเฉยๆ แย่จัง อยากฟังสดๆ ตอนเซนขึ้นเวทีนี่แบบว่า หูแทบแตก เรียกหาสำลี แต่สำลีดันไปซ้อมเต้นกับป๋าเบิร์ดอยู่ ป๊าดดดดด แต่ก็แวะกลับมาเรื่อยๆอ่ะครับ มายืนบนระเบียง ให้เราเปิดป้ายไฟให้ดู ก็จัดให้น้องเค้าล่ะครับ เจ้าหญิงในนิยาย หุหุ จะบอกว่า ป้ายหนักมากเลยน้อง แต่ก็ยอมได้เพื่อเจ้าหญิงในนิยายของเรา

ใกล้ได้เวลาเป่าเค้กแล้ว พี่จอนของเราเรียกให้กระชับพื้นที่เข้าไป เราก็เดินเข้าไปกัน สรุป ป้ายไฟใหญ่มาก บังกล้องช่างภาพ และนักข่าวหมดเลย 555+ สะใจมาก แต่ก็ต้องถอยมาข้างหลัง หุหุ ฮาสุดๆ อยากรู้ว่าใหญ่ขนาดไหน ลองไปดูในกระทู้พี่กี้และพี่อาร์ตกันครับ ใหญ่จริงๆ

เป่าเค้กเสร็จ ก็ปิดงานและก็ทยอยลงไปด้านล่างกัน มีนักข่าวมาสัมภาษณ์ด้วย พี่อ๋องทำหน้าที่จับไมค์ พูดแสดงความยินดีกับน้องที่สอบติด มธ. หุหุ เป็นการเป็นงานเชียว แล้วเราก็บูมให้เค้าดูไปรอบนึง ท่ามกลางเสียงปรบมือดังกึกก้องล็อบบี้ตึก GMM ก่อนหน้านั้นตอนลงมาคุณแม่ยืนรออยู่ที่ล็อบบี้แล้ว บอกว่ารอน้องแป๊บนึง น้องซ้อมเ้ต้นอยู่ แต่แม่หา BB แม่ไม่เจอ แม่เลยรีบกลับขึ้นไปข้างบน พี่นัทโทรเข้าเครื่องแม่ นานมากกว่าจะมีคนรับ พี่นัทถาม "นี่ใครอ่ะครับ" เสียงที่ตอบกลับมาพี่นัทบอกว่า "หนูนาค่ะ แม่ฝากมือถือไว้กับหนู" อ่าว - -" แม่ลูกคู่นี้นี่น่ารักจริงๆเลย อิอิ แซวเล่นนะครับคุณแม่ ยังไงผมก็เคารพรักคุณแม่เสมอครับ

นานอยู่ กว่าจะได้รับข้อความจากทางด้านบน ว่า น้องอยู่ลานจอดรถชั้น 8B เลยรีบขึ้นลิฟต์ไป เพราะน้องมีเวลาแป๊บเดียว ออกจากลิฟต์ รีบวิ่งกันใหญ่เลย เจอน้องเปลี่ยนชุดสีชมพู น่ารักมากๆ รองเท้าผ้าใบยังสีชมพูเลย เหอะๆ เพราะน้องต้องซ้อมเต้น ก็ ถ่ายรูปคู่ป้ายไฟกันก่อน ใหญ่ไม่ใหญ่ บอกแล้วไปตามดูกระทู้พี่อาร์ตกับพี่กี้เอานะครับ อิอิ



ภาพนี้จริงๆ อยู่กันอีกสี่คน เป็นภาพพี่อาร์ตครับ ขออนุญาตนำมา Crop นะครับ น่ารักดี อิอิ โซวอน กับ แคสสิโอเปีย

มีบางคนอาจจะสงสัยที่มาของคำว่า November Sierra คำนี้ มันเป็น Aphabet Code ครับ เวลาที่ใช้กับวิทยุการบิน ถ้าเรียก เอ บี ซี แบบธรรมดา บางทีความหมายมันผิดเพี้ยนเช่น ซี กับ ดี ออกเสียงใกล้เคียงกันมากๆ เค้าเลยมีการเรียกขานตามกฏขององค์การบริหารการบินสากล หรือ ICAO เป็น Code เหล่านี้ครับ N = November S = Sierra ที่มามันก็ไม่มีอะไรมากหรอกครับ แค่ชื่อกับนามสกุลผมขึ้นต้นด้วย N และ S เหมือนกับน้องน่ะ อิอิ

จากนั้นก็ถึงเวลาให้ซอง ได้ซองไปเยอะมาก แต่ไม่รู้รวมแล้วจะได้ถึง 500 ไหมนะ 555+ ให้น้องเก็บไว้เป็นที่ระลึกมากกว่าครับ ว่าปีนี้น้องๆได้ซองแดงจากพี่ๆไป 20 กว่าซอง ในซองเขียนข้อความไว้ด้วยนะ เปิดอ่านด้วยล่ะ หุหุ ได้ซองเสร็จ เราก็ทำการบูมให้น้องหนึ่งรอบ ก่อนที่น้องจะต้องขอตัวไปซ้อมต่อแล้ว

อยู่คุยกับคุณแม่ต่อ คุณแม่นำถ้วยรางวัล Gmember Award สาขาเพลงประกอบภาพยนตร์ยอดเยี่ยมที่น้องได้รับมาให้ทุกคนได้ชื่นชมกัน หุหุ เป็นครั้งแรกที่ผมได้สัมผัสกับรางวัลของดารานักแสดงแบบนานๆ ค่อนข้างตื่นเต้น(เริ่มจะตื่นเต้นกับอะไรพวกนี้มากกว่าการที่ได้เจอน้องละ ฮ่าๆๆ) ขอบคุณทุกคนที่ช่วยกันกดโหวตทุกครึ่งชั่วโมงและทุก Browser นะครับ ^^ แล้วก็แยกกับคุณแม่ มีสมาชิกบางคนก็ขอแยกกลับบ้านไปก่อนเหมือนกัน แต่เรายังไม่จบแค่นั้น หุหุ

ลงมาทานจิ้มจุ๋มรอน้องครับ สนุกสนานเฮฮามาก ร้านจิ้มจุ่มเตรียมของกันไม่ทันเลย เพราะว่าเราไปกันเยอะมาก ต่อโต๊ะได้ถึง  5 โต๊ะๆ ทานกัน 20 กว่าคน เจ้าแมกซ์มาทีหลัง เข้ามานั่งคุยด้วย ทานกันไปสักพัก เจ้าแมกซ์ลุกขึ้น "พี่ๆ แป๊บนึงครับ" ทุกคนเงียบกริบ "หนูนา ได้รางวัล Gmember Award สาขาเพลงประกอบภาพยนตร์ยอดเยี่ยม" เล่นเอาฮากันลั่นร้าน "กุเพิ่งจับถ้วยรางวัลมาเมื่อกี๊" 555+ แมกซ์เงียบ ทำอะไรไม่ถูก แบบว่าฮามาก สาเหตุมาจากพี่กี้ อยากรู้ไปถามเอาเอง 555+ อย่างฮา

สี่ทุ่มเศษๆ พี่แตงรึเปล่าไม่แน่ใจ ได้ข้อความ BB มา บอกว่า น้องเสร็จแล้ว กำลังลงมา รอที่ปั้ม เราก็คิดเงิน หารกันเรียบร้อย รีบเดินไปปั๊มน้ำมันกันทันที เดินหาทั่วปั๊ม ไหนหว่า รถคุณแม่ ปรากฎว่า น้องเดินมากับพี่อีกคน คุณแม่ไปไหนล่ะเนี่ย แล้วก็มายืนคุยกันหน้าร้าน Minimart ในปั๊มน่ะครับ สนุกสนานกันไป พี่แตงขน Herworld มาตั้งหลายเล่มให้น้องเซนต์ชื่อ วันนี้ได้คุยกับน้องเยอะมากๆ จนไม่สามารถจำได้ว่าคุยอะไรไปบ้าง หุหุ ไม่ใช่ว่าไม่ให้ความสำคัญ แต่มันเยอะเกิน - -"

จะว่ากันตามตรงเลยนะครับว่า ใจผมน่ะ อยากเจอนะ แต่เวลาจะได้เจอ มันจะไม่ค่อยตื่นเต้นแล้วจริงๆแหละ อาจเพราะเจอกันบ่อย หรือเริ่มรู้จักกันแล้วมั้ง เราคิดเสมอว่าน้องคือน้องสาวเรา เราไม่มีน้องสาวไง อยากจะมีน้องสาวสักคนไว้รักไว้เอ็นดู แต่ถ้าเป็นน้องหนูนา ทำแบบนั้นไม่ได้หรอก เหอะๆ แต่เชื่อว่าพี่ๆอีกหลายๆคนก็คิดแบบผม น้องสาวคนนี้ต้องเพอร์เฟกต์ และพี่ๆจะช่วยเหลือทุกอย่างที่ต้องประสงค์ต้องการ แต่ต้องเป็นความต้องการที่พี่ๆสามารถทำให้ได้นะ

ดูนาฬิกา เฮยยยย จะห้าทุ่มแล้ว เหลือ 15 นาที เอาไงดีๆ เลยจะขอลา

หนูนา "เฮ้ย จะรีบไปไหนง่ะ อยู่ด้วยกันก่อน"
ผม "พี่ต้องกลับบางแสนแล้ว รถเที่ยวสุดท้ายหมดห้าทุ่ม"
หนูนา "โหพี่ ไม่ใจเลย ตุ๊ดว่ะ" << ประโยคเด็ดจากในหนัง โดนเข้าไปเต็มๆถึงกับจุก
ผม "ต้องขอโทษจริงๆ พี่ต้องไปแล้วจริงๆ ไปแล้วนะ"
หนูนา "หนูล้อเล่น ขอบคุณพี่มากเลย เจอกันบ่อยมากๆ ขอบคุณนะคะ" << ยกมือไหว้เราด้วยน่ารักมากๆเลยจ้า เราก็ยกมือรับนะ เป็นปกติอยู่แล้ว

ก่อนกลับ เลยให้พี่เอกซ์ถ่ายรูปให้รูปนึง ฮ่าๆ ได้เกือบครบเซตและ ทั้งชุดสวยๆ ชุดนักเรียน ชุดลำลอง ต่อไปคงได้ถ่ายรูปกับน้องในชุดนักศึกษาแล้วสินะ เมื่อวานลืมพูดแสดงความยินดีกับว่าที่นักศึกษาคนใหม่เลย เอาเป็นว่า ขอแสดงความยินดีกับน้องหนูนาด้วยครับ เย้ๆๆๆๆ

และก็ไม่ลืมไปลาคุณแม่ที่ซื้อของอยู่ในมินิมาร์ทด้วย คุณแม่ก็ถามว่ากลับยังไง เราก็บอกว่าไปขึ้นรถที่เอกมัยครับ ยกมือไหว้คุณแม่ คุณแม่ยิ้มหวานมากๆเลย ครั้งแรกเริ่มเดิมที ไม่คิดไม่ฝันว่าคุณแม่จะใจดีและน่ารักขนาดนี้ คิดว่าคุณแม่น่าจะดุๆหน่อย ลูกสาวออกจะสวยน่ารักขนาดนี้ แต่ไม่เลยครับ คุณแม่ใจดีๆมากๆ ถ่ายรูปกับลูกสาวคุณแม่บ่อยและ คราวหลังต้องขอมีรูปคู่กับคุณแม่บ้างแล้วสิ (สวัสดีคุณแม่ครับ ถ้าคุณแม่เข้ามาอ่าน ขอบคุณมากครับที่ทนอ่านผมร่ายยาวไปหลายหน้า - -" ขอบคุณจากใจจริงครับคุณแม่)

เรียกแทกซี่ เหลือเวลา 10 นาทีไปเอกมัย เกือบไม่ทัน ขึ้นรถแล้วล้อหมุนพอดีเลย ฮ่าๆ เกือบไม่ทัน โทรหาพี่หนึ่งก็ไม่รับสายอีก ชิส์ เฮ้อออ พร่ำเพ้อไปเรื่อยเปือยบนรถเมล์ เสียงพี่ทีมันดังอยู่ในหูตลอดเวลา ชอบมากๆเพลงคืนนี้

' แค่ในคืนนี้ ฉันต้องการจะรู้ว่าเธออยู่หนใด อยากให้รู้ตัวเอาไว้ว่ามีใครคิดถึง ~* '
อยู่ที่ไหนก็ละเอาไว้ในฐานที่เข้าใจแล้วกัน อิอิ

"วันนี้สนุกจริงๆ สนุกกับพี่ๆ สนุกกับการเชีียร์ และมีความสุขที่เห็นน้องมีความสุข เมื่อยนะ แต่ทนได้เพื่อน้อง ป้ายของเราเด่นมากเลยเนอะ ใหญ่สุดและกิ๊บเก๋สุดๆเลย พี่ไม่รู้ที่ สว. มีงานปัจฉิมนิเทศไปรึยัง อำลาชีวิตเด็กมัธยมแล้วนะ ต่อไปเราจะต้องโตเป็นผู้ใหญ่แล้ว ตั้งใจทำงาน ตั้งใจเรียน รักคุณแม่ รักคุณพ่อ รักน้อง และที่่สำคัญ อย่าลืมแบ่งเศษเสี้ยวความรักที่มีให้ครอบครัว มาให้พี่ๆทุกคนที่คอยเป็นกำลังใจให้น้องเสมอด้วยล่ะครับ แล้วเจอกันวันวาเลนไทน์นะครับน้อง รอรับกุหลาบขาวได้เลย หุหุ"

ป ลิง. จะสอบแล้ว แบ่งเวลาให้ดีเน่อ และก็ เมื่อไหร่จะจำชื่อพี่ได้ซะทีเนี่ย แต่ไม่เป็นไร จำกันได้แค่นี้พี่ก็ดีใจแล้วจ้าา บายยยยยยยยย

Arm Oppa
(nirakan)