วันนี้ได้เจอลิงน้อยวันใสสักที

 

หลังจากที่ไม่ได้เจอกันนานมาก

 

3-4 อาทิตย์นับจากวันไปบางแสน

 

แต่ก่อนเจอ...ต้องดราม่ากันก่อนทุกที

 

เพราะพ่อโทมาก็ได้ยินเสียงมันตะโกนเข้ามา

 

ว่า จะแก่ตายแล้วนะ วันนี้จะได้เจอไหม

 

แต่ก็ไม่ได้คุย..55 ก็ขำที่คิดได้ไง พูดมาแบบนั้น

 

แต่พอเจอ...คำแรก คือ  พี่แตง!!!!!.......แล้วก็รอยยิ้มของลิงน้อย

 

หลังจากนั้นก็พากันจูงมือดูนั่นดูนี่ แล้วก็รอเตรียมแสดงละครเวที

 

ละครจบ.....เปลี่ยนเสื้อผ้าเสร็จ...

 

ลิงน้อยเริ่มขยับ....และพามายืนดูเรือ นอกสายตาพ่อแม่ละเชน

 

จากนั้นก็เจอคำถามแรกว่า....วันนี้กลับบ้านทางไหน....กลับบ้านพี่แตงนะ

 

??? งง วันนี้ลิงน้อยจะกลับราชบุรี แต่ให้เรากลับมหาชัย เพื่อ จะได้รถไปด้วยกัน

 

เราก็เลยต้องบอกว่า...ไม่อ่ะ กลับบ้านที่กรุงเทพ ลิงน้อยก็เจื่อนลงทันที

 

คำถามที่สอง.....ก่อนจะถาม เอามือมากอดคอเราอีก...(ดราม่ามาก)

 

พรุ่งนี้....มาลอยกะรทงกับหนูนะ....เอ่อ ตอบไปว่า โอเคได้ เดี๋ยวพี่มาลอยด้วยนะ

 

แล้วถ้าพี่แตงผิดสันยาละ!! ไม่ผิดสันยาหรอก บอกว่ามาก็มาสิ

 

เอ่อ... แล้วถ้าสมมุติว่า พี่แตงผิดสันยาละ โอ้ย... มีสมมุติอีก

 

อ่ะ แล้วถ้าพี่ผิดสันยาละ หนูจะให้พี่ทำไร !!!

 

ก็ถ้าพี่ผิดสันยาละก็ เสาอาทิตหน้า ก็ไปนอนกับหนู.... 555 เวนกำ ลิงน้อย คิดได้เนอะ

 

และแล้ว ลิงน้อยก็บอกว่า....ไหนขอดูนิ้วก้อยหน่อยสิ....ว่ามีไหม

 

เอามาสันยากัน ว่าพรุ่งนี้จะมาลอยกระทงกัน ....น้ำตาจะไหล  ณ เวลานั้น

 

สงสารลิงน้อย  ในใจเด็ก มันคงคิดมั้ง ที่เราผิดสันยา

 

ก่อนจะกลับ....ลิงน้อยก็บอกว่า ไม่คิดถึงกันบ้างเหรอ

 

เราก็เลยนะ ตอบกลับทันที คิดถึงดิ มากด้วย โอ๋ๆๆ

 

พร้อมกับกอด และหอมแก้มไป 1 ที

 

ลิงน้อยก็หอมแก้ม เราจะนานมากกกกกก

 

พร้อมกับพูดว่า อย่าให้หนูรอเก้อ เหมือน 2 วันก่อนนะ

 

!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! พูดไม่ถูกกกกก

 

แต่ก็สันยานะว่า พรุ่งนี้จะไปลอยกะทงกะลิงน้อยให้ได้เรยยยยยยยย