
ขื่อหนังภาษาไทย หนุน้อยข้า ใครอย่าแตะ
ชื่อหนังภาษาอังกฤษ The Man from Nowhere "Ajusshi"
นักแสดงนำ วอนบิน,ชเวซึงฮยอน,ฆซยอจอง,ซนเยจิน
The Man from Nowhere ขึ้นแท่นกลายเป็นหนังเรื่องเยียมแห่งปี 2010 โดยเมื่อวันที่ 4 ตุลาคม ที่ผ่านมาถูกบันทึกไว้ว่า หนังเรื่องนี้มียอดผู้ชมสูงสุงถึง หกล้านหนึ่งแสนหนึ่งหมื่นคนกลายเป็นสถิติใหม่แห่งวงการภาพยนต์เกาลี
จากใบปิดหนังแล้ว เหมือนมีเพียงเนื้อหาที่ตัวละครชายคนนึึงปกป้องเด็กผู้หญิงอีก1คน เนื่อเรื่องย่อที่เขียนเอาไว้ที่เวปก็ไม่ลึกเท่าไหร่ ดูผิวเผิน บางคนอาจข้ามผ่านไปไม่ดูมันก็ได้ เหมือนกับผมตอนแรกที่ไม่อยากจะดู แต่(ว่างมาก)ก็เลยนั่งดู (ปกติเป็นคนชอบดุหนังอยู่แล้ว และหาสาระของหนังเอามาใช้ในชีวิตก็มีเยอะ มันได้ผลนะคุณ) เข้าเรื่องต่อดีกว่า
เทชิค เป็นหนุ่มที่มีร้านรับจำนำเป็นของตัวเอง นิสัยอยุ่เงียบ ๆ ไม่สุงสิงกับใคร(ดูเหมือนจะรักสันโดษ แต่จริงแล้ว ไม่ใช่) อยู่ในย่านที่คนไม่พลุกพล่านเท่าไหร่ เทชิคพยายามลืมอดีตของตัวเองแต่ก็ทำไม่ได้เพราะ มีเพื่อนข้างห้องที่เป็นเด็กผู้หญิงคนนึงเธอชื่อ โซมิ เด็กหญิงคนนี้ไม่ค่อยมีเพื่อน จึงมาคุยกับเทชิคอยู่บ่อย แม่ของโซมิ ทำงานเป็นนักเต้นที่บาร์ เรื่องของเรื่องคือ แม่ของโซมิ ดันไปโขมยกัญชาของแก๊งค้ายา พวกนั้นก็เลยมาเอาของคืนทำให้โซมิถูกจับไป แม่โซมิเอากัญชาซ่อนไว้ในกระเป๋ากล้องแล้วเอาไปจำนำที่โรงรับจำนำของ เทชิค เรื่องก็มาถึงเทชิค
เทชิครักโซมิเหมือนน้องคนนึง (จริง ๆเหมือนลูกเลยละ) เพราะจริง ๆ แล้วเทชิคเคยมีภรรยาและกำลังจะมีลูก เทชิคเลยต้องหาทางช่วยโซมิและแม่ เรื่องเลยไปเกี่ยวกับการซื้อขายอวัยวะด้วย สุดท้าย เทชิคก็สามารถช่วยโซมิออกมาได้ แต่แม่ของโซมิเสียชีวิต
ประเด็นของเรื่องอยู่ที่ตัวละคร เทชิค ที่มีเบื้องหลังอันเจ็บปวดและเศร้ากับการจากไปของภรรยาและลูก(ที่อยู้ในท้อง)
ในขณะที่เขาเข้าไปในร้านเพื่อเลือกรองเท้าให้ลูก รอโอกาสที่ลูกจะเกิดมา เพื่อลูกจะได้ใส่รองเท้าที่ตัวเค้าเองเป็นผู้ที่เลือกให้ รถจอดที่ริมถนน เทชิคเดินออกมาจากร้านขายของ ในมือมือถุงกระดาษ(มีรองเท้าที่เค้าซื้อมา)อีกมือถือโทรศัพท์มองไปที่รถ แล้วภรรยาก็โบกมือให้ แล้วสิ่งที่ไม่คาดคิดก็เกิดขึ้น รถ 6 ล้อพุ่งมาด้วยความเร็วชนเข้ากับรถของเทชิคซึ่งมีภรรยาและลูกนั่งอยู่ เทชิตอึ้งไปชั่วขณะ คนขับรถที่ชนลงมาพร้อมกับยกปืนขึ้น ยิงไปที่เทชิค 2 นัดเค้าล้มลง สายตาเทชิคไม่ได้มองคนที่ยิงเลยแต่สายตาเทชิคกลับมองไปที่รถของเค้าซึ่งพังยับเยิน และร้องไห้ฟูมฟายไม่ได้สนตำรวจที่เข้ามาช่วยชีวิตเพราะเค้าสนใจลูกกับคนที่เป็นทีรักอยู่ในนั้นมากกว่า(เป็นฉากที่กินใจมาก) นี่คืออดีตของเทชิค
ในความคิดผมนะ เทชิคคิดว่าโซมิเป็นเหมือนลูก (ถ้าเป็นลูกคุณละ คุณจะไปช่วยมั้ยละ) เค้าจึงทำทุกวิถีทางที่จะช่วยโซมิกลับมา เทชิคไม่สนว่าตัวเองจะได้รับอันตรายหรือไม่ ไม่สนว่าตัวเค้าจะเป็นอย่างไร ขอให้ได้ช่วยโซมิกลับมาอย่างปลอดภัยก็เป็นเรื่องที่ดีที่สุดในชีวิตที่เค้าเองจะได้ทำ และฉากตอนจบของเรื่องก็เป็นอีกฉากที่ดูแล้วร้องไห้ได้เลยละ ดูแล้วซึ้งมากครับ