หนังฮอตๆ
กระแสหนัง "กวน มึน โฮ"
กระแสดีมาก คนที่ไปดูก็จะชอบ หนังก็ทำรายได้จะถึงร้อยล้านแล้ว ถามว่าชีวิตเปลี่ยนไหม ก็เปลี่ยนไปเยอะนะ คนจำได้ เรียกหนูนาๆ
จริงๆ เคยมีผลงานมาแล้ว
ก่อนหน้านี้หนูเล่นละครเวทีเรื่อง บัลลังก์เมฆ เดอะ มิวสิคัล และ เนื้อคู่ 11 ฉาก และก็มีละครน้องใหม่ร้ายบริสุทธิ์ รวมถึงซิทคอมเรื่อง เทวดาสาธุ แต่ที่หนูตัดสินใจมาประกวดในโครงการ ลักส์ปั้นดาว เพราะเขากติกาชัดเจน ว่าเป็นคนที่เคยมีผลงานในวงการบันเทิงมาก่อนแล้วก็ได้ แต่ต้องไม่เคยเป็นนางเอกมาก่อน สุดท้ายได้เข้ารอบ ตอนแรกก็คิดว่าถึงจะไม่เข้ารอบ ก็ไม่เสียหายอะไร ถือว่าได้ประสบการณ์ ได้เรียนรู้หลายๆ อย่าง ตอนที่เขาประกาศว่าหนูได้เป็นผู้ชนะ ยังไม่คิดเลยว่าตัวเองจะได้
ร่วมงานกับ "เต๋อ" ฉันทวิชช์ ธนะเสวี เป็นอย่างไร
เจอพี่เต๋อตั้งแต่วันแรกที่ประกวด เพราะวันนั้นพี่เขาต้องมาเซอร์ไพรส์คนที่ชนะ ต้องมอบดอกไม้ให้ หนูก็ไม่ได้รู้จักกับพี่เต๋อมาก่อน แค่รู้ว่านี่คือพี่เต๋อที่เล่นหนัง โอ้ย...หนูก็แค่ตัวประกอบต๊อกต๋อย พี่เขาจะมารู้จักหนูได้ยังไง (หัวเราะร่วน) พี่เต๋อเท่าที่รู้จักเขาก็เป็นคนดีนะ กวน แต่จิตใจดี ไม่ฆ่าสัตว์ เป็นคนที่ห่วงใยคนอื่น แต่มีอะไรแอบแฝง (หัวเราะ) คือห่วงแหละ แต่ก็จะกัดไว้ก่อน แล้วก็ชอบมีมุกกวนประสาท แต่ก็เป็นคนที่ห่วงคน จริงใจ ถ้าเห็นใครรู้สึกแย่ เขาก็จะไปทำให้คนนั้นรู้สึกดี
มีฉากไหนที่ประทับใจที่สุดในหนังเรื่องนี้
ฉากขี่มอเตอร์ไซค์แล้วมีดอกซากุระอยู่สองข้างทาง ซึ่งเป็นระยะทางที่ยาวมาก น้อยครั้งที่จะได้เห็นแบบนี้ แล้วหนูเองก็ไม่เคยไปเมืองนอกมาก่อน เพิ่งเคยไปเมืองนอกและขึ้นเครื่องบินครั้งที่ไปถ่ายทำหนังเรื่องนี้เป็นครั้งแรก แล้วโชคดีที่มันอยู่ในช่วงซ้อนทับฤดู เลยได้เจอทั้งหิมะ และดอกไม้บาน โรแมนติกมาก
ฉากที่ยากที่สุด
คงจะเป็นฉากที่เดินอยู่ที่เกาะ แล้วพี่เต๋อต้องพูดบทยาวๆ แล้วหนูก็ต้องโดนพี่เต๋อด่า มันยากมาก เพราะเราต้องมีปฏิกริยาเวลาที่พี่เขาด่ามา แล้วแต่ละคำที่พี่เขาด่านะ หืม...หนูก็เลยด่ากลับนอกบทเลย (หัวเราะ)
หนังประสบความสำเร็จขนาดนี้รู้สึกอย่างไร
ดีใจมาก มันเป็นหนังเรื่องแรก ตอนแรกก็กดดันว่าคนจะชอบไหม จะรักหนังไหม ก็ไม่ได้คาดหวัง ว่าจะถึง 100 ล้าน แค่ไม่ขาดทุนก็พอแล้ว เพราะช่วงนี้จะให้หนังทำรายได้เยอะๆ ก็ยากมาก ได้แค่ 50 ล้านก็ดีใจแล้ว แต่ตอนนี้ประสบความสำเร็จขนาดนี้ ก็หายเหนื่อย คุ้มกับที่ทีมงานทุกคนทุ่มเทให้กับหนัง เวลาเราได้ยินคนรัก คนชมให้ได้ยินว่าหนังดีอย่างนั้นอย่างนี้ ก็รู้สึกหายเหนื่อยแล้ว
นางเอกวัยเรียน
ตอนนี้ศึกษาอยู่ชั้นไหนแล้ว
ยังไม่จบม.6 เลย ตอนนี้หนูอายุ 18 เรียนอยู่ที่สตรีวิทยา ถ้าเรียนจบหนูอยากเอนทรานซ์เข้าจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย ก็ยังไม่รู้ว่าจะทำได้ไหม ต้องลองดู ตอนนี้ก็แบ่งเวลาเรียนกับทำงาน ถ้าถึงเวลาเรียนก็ไปเรียนปกติ แล้วก็ตั้งใจเรียนเวลาอยู่ในห้อง แล้วก็ทำงานไปด้วย ผลการเรียนก็พอได้ (ยิ้ม) จริงๆหนูรู้สึกว่าไม่ได้เรียนเพื่อหวังจะเอาไปทำอะไร ไม่ได้เรียนเพื่อหวังว่าจบมาจะเอาไปทำงาน แต่เรียนเพราะรู้สึกชอบ หนูชอบเรียนภาษา เพราะหนูอยากเอาไว้คุยกับคนได้เยอะๆ อยากได้ภาษาทั้ง ไทย อังกฤษ จีน ญี่ปุ่น เกาหลี ฝรั่งเศส แต่ตอนนี้ก็ได้ภาษาไทย อังกฤษ และจีนแล้ว ที่เหลือก็คงต้องพยายาม แล้วอีกอย่างหนูก็อยากเป็นดอกเตอร์ด้วย ยังบอกแม่เลยว่า ถ้ามีดอกเตอร์นำหน้าชื่อ ดอกเตอร์หนึ่งธิดา โสภณ เท่จังเลย
ท้อไหมต้องเรียนไปด้วยทำงานไปด้วย
มีท้อบ้าง บางทีก็งอแงเวลาที่ทำงานหนัก อยากอยู่บ้าน แต่พอเราทำงานเสร็จทุกอย่างเรียบร้อย ผลออกมาดี คนชม ก็รู้สึกหายเหนื่อย เวลาท้อก็ได้กำลังใจจากคุณแม่ จริงๆ คุณแม่หนูดุมาก หัวโบราณ ขี้บ่น แต่เวลาแย่ แม่ก็จะคอยให้กำลังใจ คอยบอกว่าอีกนิดหนึ่งก็จะสำเร็จแล้ว เวลาประสบความสำเร็จ แม่ก็จะบอกเห็นไหม แม่ภูมิใจที่ลูกทำได้ เราก็รู้สึกดี แต่ตอนนี้แม่หนูก็ยังขี้บ่นอยู่นะ เวลาไปไหนมาไหน แม่ก็จะบอกว่าทำตัวให้มันดูดีเหมือนพี่ๆ เขาหน่อย ตอนนี้เป็นนางเอกแล้วนะ
รักมึนๆ
มีชื่อเสียงแล้ว เนื้อหอมขึ้นไหม
เนื้อหอมเหรอ (ทำท่าดมตัวเอง) คือถ้าถามว่ามีคนมาเจอไหม ถ้าจะบอกว่าไม่มี ก็คงจะไม่ใช่ แต่จริงๆ ก็มีคนเข้ามาจีบ แล้วก็ไป (หัวเราะ) อาจจะเพราะหนูเป็นคนร่าเริง มองทุกคนเป็นเพื่อนกันหมด บางคนมาจีบหนูก็ไม่รู้ ก็คุยกับเขาเฮฮาขำๆไป พอเขาถอยห่างออกไป เราก็งงๆว่าเขาหายไปไหน จนเพื่อนมาถามว่า แกไม่รู้ตัวเลยเหรอว่าเขามาจีบ เขาชอบแกมาตั้งนานแล้ว แต่เราไม่เคยรู้ตัวเลยไง เพราะหนูคุยกับทุกคนจนเหมือนเพื่อนกันไปหมดแล้ว อีกอย่างหนูเป็นคนค่อนข้างแคร์ความรู้สึกคน ก็จะคุยกับทุกคนได้หมด บางคนอาจจะคิดว่าเหมือนให้ความหวังเขาหรือเปล่า ทั้งที่จริงๆ เราแค่เป็นห่วงเขา บางทีกลัวเขาเสียความรู้สึก จะให้บอกเขาตรงๆ ว่าเราไม่ชอบเขา มันก็รู้สึกไม่ดี แต่ก็มีอยู่คนหนึ่งนะ ที่บังเอิญเจอแล้วรู้สึกชอบ แต่เขาอยู่ห่างกัน อยู่ที่เกาหลี
เป็นหนุ่มเกาหลีเหรอ
แจจุง ทงบังชินกิไง (หัวเราะ) ตอนที่หนูไปเกาหลี ก็มีช่วงว่าง หนูไปรอเขาถึงที่หน้าบริษัท SM แต่ปรากฏ ว่าเขาไปโปรโมทเพลงอยู่ที่ญี่ปุ่น (ทำหน้าจ๋อย) หนูเข้าไปถึงในตึก SM ตอนที่ยามไม่อยู่ ไปเดินหาเขาอยู่ (หัวเราะ) แล้วก็ไปขโมยรูปนิชคุนมา
สเปกหนุ่ม
หนูชอบคนดี ขาว สูง น่ารักๆ ชอบคนที่เอ็นดูเรา เป็นผู้ใหญ่กว่า มีความอบอุ่น อย่างพี่ก้อง (สหรัถ สังคปรีชา) เขาอาจจะไม่ใช่ตี๋ ขาว แต่พี่เขาดูอบอุ่นมาก ดูเป็นผู้ใหญ่
แหม...หนุ่มๆ ได้ยินอย่างนี้ รีบทำตัวแก่...เอ๊ย เป็นผู้ใหญ่กันขึ้นมาเชียวล่ะ
I Love Running Man 
แบ่งปัน
บุ๊คมาร์ก
Like
Unlike
ดันกระทู้
ปักหมุดกระทู้
เน้นสีกระทู้และบล๊อก
ตอบกลับคนแรก
