[FanAc]27/01/2554 หนึ่งธิดาสาธุ ณ กองถ่ายเทวดาสาธุ&SCB รัชดา

nirakan

อ่ะนะ ก่อนอื่นต้องบอกก่อนว่า ขาเจ็บแต่ไม่เจียม ลากขาไปจนได้ จากบางแสนไปจนถึงกองถ่ายเทวดาสาธุครับ อันที่จริง ตามตารางเดิมนั้นน้องไม่ได้ไปกองวันนี้ 27 มกราคม 2554 แต่เมื่อวานนี้ ใครไม่รู้มาทักว่า ไปกันป่าว ไอ้เราก็จำได้ว่าตารางงานน้อง ไม่มีนี่นา เลยเปิดไปดูอีกรอบ เฮ้ย มีอัพเดทเว้ย ได้เรื่องแล้ว ตัดสินใจ ไปหาน้องดีกว่า เลยจะชวนรุ่นน้องอีกคนไปด้วย แต่น้องอีกคนดันติดสอบตอนบ่าย เลยอด 555+

ออกจากหอตอน เที่ยงครับ แวะโรงพยาบาลไปล้างแผลก่อน แผลดูดีขึ้นมากแล้วครับ เลือดหยุดไหลแล้ว แต่ก็ยังเจ็บๆอยู่ เจ็บแต่ไม่เป็นไรครับ กำลังใจดี ยังไงเดี๋ยวก็ได้เจอน้องแล้ว ทำแผลเสร็จ เดินลากขาไปวินรถตู้(หอลูกกวาด) ข้างโรงพยาบาลนั่นแหละ รอรถออกบ่ายโมง มันออกจริงๆ บ่ายโมงยีสิบ - -" อ่านทวีตไป เล่นบอร์ดไปผ่านมือถือจนเวียนหัวได้ที่แล้ว ก็เลิกแล้วก็นั่งฟังเพลง

ถึงอนุเสาวรีชัยสมรภูมประมาณบ่ายสองโมงครับ ตัดสินใจ ขึ้นแท็กซี่ไปบิ๊กซีลาดพร้าวดีกว่า ไปถึงที่นั่นก็ยังไม่บ่ายสามดี ไปเจอพี่หมีก่อน พี่หมีเลยชวนไปเลี้ยงข้าว เหอะๆ ทานข้าวเสร็จ พี่หมีดันไปเข้าห้องน้ำ ไอ้เราก็มานั่งเล่นมือถือหน้าเมเจอร์ พี่แจงบอกว่า น้องมาถึงแล้ว เลยเดินเข้าไปหลังฉาก เห็นพี่งิ้มกับพี่อีกคน(ขออภัยผมจำไม่ได้จริงๆ T T) นั่งอยู่ เลยเดินเข้าไปคุยด้วย

พี่อ้นหล่อมว๊ากกกกกกกกกกก เทวดาสาธุ
พี่เอ๋น่ารักโฮกกกกกก พยาบาลพลอยใส

อาดาว ป้าแจ๋ว ลุงเล็ก เดินไปเดินมาอยู่นั่นแหละ เหอะๆ

สักพักก็มีมาสมทบกันเรื่อยๆ คุยกันเสียงดังจนเจ้าหน้าที่เปิดประตูมาบอก เบาๆกันหน่อย - -" เลยต้องย้ายที่นั่งกันไปนั่งหน้าลิฟต์ รอนานมาก ระหว่างรอก็คุยกันไปเรื่อยๆ คุยแต่เรื่องน้องอ่ะ เพราะเรื่องน้อง คุยเป็นเดือนๆก็ไม่หมด อิอิ ประมาณทุ่มกว่าๆได้ ประตูเปิดออก คนงานขนอุปกรณ์ทยอยๆออกกันไป ใกล้ได้เวลาที่หนูหนวดจะออกมาแล้ว อิอิ นั่งรอมาสามชั่วโมงกว่าแล้ว ในที่สุดจะได้เจอสักที

นานและนะ ไม่ออกมาสักที เลยยืมเจ้าหนอนใหญ่ของพี่ปายมากดเล่น ยังเล่นไม่ทันสาสมใจเลย พี่ปายบอก "เอากล้องมานี่ๆ" หันไป เห็นเด็กม.ปลายคนนึง วิ่งออกจากประตูใหญ่มา กำลังจะเข้าประตูห้องน้ำ แล้วก็วิ่งกลับไปอีกรอบ - -" คราวนี้กลับมาพร้อมกระดาษม้วนหนึ่ง น้องเข้าไปแป๊บเดียวก็เดินออกมา "สวัสดีค๊ะ" ยิ้มหวาน ส่งสายตาหวานๆให้ทุกคน ท่ามกลางความดีใจของคนที่นั่งรออยู่ จากนั้นก็เริ่มสนธนากันไปเรื่อยๆเปื่อยๆ ถ่ายรูปคู่ (รอรุปพี่ปายก่อน ในที่สุดก็ได้รูปคู่กับน้องในชุดนักเรียนม.ปลายละ อิอิ) ไอ้เราเลยถือโอกาส เอา Box สองกล่องให้น้องเซนต์ซะ ได้เข้าใกล้ในระยะไม่ถึงครึ่งฟุตอีกแล้ว อ๊ากกกก



น้องเซนต์ Box กวนมึนโฮให้เสร็จ คนอื่นก็ทยอยๆถ่ายรูปกัน พี่งิ้มแกยุให้เอาอัลบัมการ์ดของสาวๆ Sonyeoshidae ให้น้องดู เลยควักออกมาให้น้องดู ปรากฏว่า มันไม่สนใจสิ่งรอบข้างเลย - -" สนใจแต่อัลบัม มีลูกจะแฮกทั้งเล่มด้วยนะ T T กว่าจะได้มา เลือดตาแทบกระเด็น เลยบอกว่า "น้องอยากได้รูปไหน ดึงไปเลย" น้องก็ค่อยๆเปิดดูแล้วก็เลือกไป เอาการ์ดหมายเลข SU004 SU008 SU010 การ์ดรูปซันนี่หมดเลย - -" แต่มีคนบอกนะ ว่าน้องเหมือนซันนี่ อันนี้พี่ก็ว่าจริง เพราะบางมุมดูแล้วเหมือนจริงๆ น้องก็เปิดดูไปเรื่อยๆ เลยโทรไปหาไอ้จ๋อม สงสารมัน อยากมาแต่ไม่ได้มา เลยให้น้องพูดกับมันแป๊บนึง อิอิ แค่เสียงไปก่อนนะจ๋อมเอ้ย งวดหน้าเดี๋ยวพาไปเจอตัวจริงอิอิ ก็หลังจากนั้นพวกเราก็คุยกันได้พักใหญ่ๆ น้องบอกว่า "รอแป๊บนึงนะคะ ไปเอาของก่อน"

น้องวิ่งกลับมา ทุกคนเดินตามน้องแบบล้อมเลย ลงลิฟต์ไปชั้นสอง ค่อยๆเข้ามาทีละคนสองคน จนลิฟต์มันร้อง เลยต้องมีคนเสียสละออกไปบางส่วน ไปลงอีกตัว หุหุ นัดกันไว้ ชั้นสอง ไอ้เรากดผิด ดันไปกด 2B เปิดลิฟต์มาอย่างหลอน ลานจอดรถมือตึบ - -" คราวนี้กดใหม่ ไม่พลาดและ เหอะๆ อยู่ในลิฟต์เราเลยเอาปกอัลบัมการ์ดให้น้องเซนต์ บอกน้องว่า "เซนต์ว่าดูแล้วนะครับ" แต่น้องเซนต์มาให้ว่า "ดูแล้วจิ๊กแล้ว" - -"



ลงมาถึงลานจอดรถชั้นสอง มารอคุณแม่ น้องบอกว่า "อยากหาหมอสิวอ่ะ" น้องสิวขึ้นครับ สองเม็ด ที่จมูก กะแก้มขวา ระหว่างนั้นก็ยืนถ่ายรูปกัน ชาวบ้านผ่านไปผ่านมาก็เอ๊ะ ไอ้พวกนี้มันทำอะไรกัน รอจนคุณแม่มาครับ สวัสดีคุณแม่กันเสร็จ ก็พาน้องไปหาหมอ ในอิมนั่นแหละ ก็ปล่อยให้น้องกับคุณแม่เข้าไปสองคน พนักงานในร้านหมอ เดินมาเปิดประตู "เชิญข้างในก็ได้ค่ะ" อ่ะ ไม่ครับ ไม่ขัดศรัทธา เลยเดินเข้าไปกันหมดนั่นแหละ อิอิ

ผมไม่แน่ใจนะ ว่าอยู่ดีๆ มาม่วงมาจากไหน ระหว่างรอหมอเรียกชื่อน้องเข้าไป น้องหยิบมะม่วงมา แล้วดึงไปครึ่งชิ้น เอาเข้าปาก แล้วหันมาชวนทุกคน ก็กล้าๆกลัวๆอยู่นะ แต่ก็ตัดสินใจ หยิบเสี้ยวที่เหลือที่ติดเม็ดจากมือน้องมากิน ฮ่าๆๆ อย่างมีความสุข แล้วทุกคนก็ทยอยเอาไปกินจนเหลือแต่เม็ด เราเลยเอาเม็ดกลับมาบางแสนด้วย(พรุ่งนี้จะไปหากระถางมาปลูก มะม่วงพันธุ์ใหม่ พันธุ์"หนึ่งธิดา" ^^)  แล้วพนักงานก็เดินมาเรียกน้องเข้าไปหาหมอครับ ระหว่างนั้นก็คุยกับคุณแม่ไป คุณแม่ใจดีมากๆเลย คุยกันสนุกมาก แต่ผมไม่ได้คุยกับท่านเลย คราวหลังจะหาโอกาสคุยนะครับคุณแม่

น้องเดินออกมาพร้อมแผ่นแปะสิว(มันเรียกว่าอะไรอ่ะ ไม่เคยหาหมอ) มีเลือดออกด้วย น่าสงสาร รำพึงไป "ฮือๆๆ โดนหมอแกล้งง่ะ" น่ารักอะไรอย่างเน้้้ พนักงานในร้านก็มานั่งมองกันใหญ่เลย ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ ไอ้เราก็แซว สงสัยเค้ารอคุณแม่จ่ายตัง 555+

ระหว่างนั่งคุย หาโอกาสถามเรื่อง Fan Account ครั้งแรกที่เขียนตอนงาน Meeting น้องบอกว่า "ยังไม่ได้อ่านเลยค่ะ เพราะเวลาหนูเข้ามา จะอยู่แต่ช่องแชต" เราเลยหยอดไป "พี่ตั้งใจมาเพราะน้องคนเดียวเลยนะเนี่ย ขาเจ็บก็ยังมา ครั้งที่แล้วก็ขี่มอร์เตอร์ไซค์มาจากบางแสน" น้องทำตาโต แล้วบอกกับเราว่า "อุ้ยพี่ขอบคุณนะคะ พี่น่ารักจังเลย" อ๊ากกกกกกกกกก ละลาย ณ บัดดล ^^

คุยกันต่อพักใหญ่ คุณแม่เลยลุกไป จะไปจ่าย พนักงานบอกว่า "ไม่เป็นไรค่ะ ไม่คิดค่าบริการ" ว้าว ใจดีจริงๆ น้องเลยเดินไปยกมือไหว้อย่างนางเอก "ขอบคุณค่ะ" ยิ้มให้พนักงาน แล้วพวกเราก็ทยอยกันเดินตามๆกันไป

เวลาของผมใกล้หมดแล้ว มันเป็นเวลาที่ผมต้องตัดสินใจแล้ว จะไปต่อ หรือกลับดี เพราะเวลามันเร่งรัด ถ้าผมไปถึงเอกมัยไม่ทันห้าทุ่ม ไม่มีรถกลับแน่ ระหว่างเดินไปส่งน้องขึ้นรถคุณแม่ ก็คิดไปตลอดทาง เอาไงดีว้าา เพราะดูเหมือนว่า น้องจะไปเซอไพรซ์พี่เอ ที่เล่นดนตรีอยู่ที่ตึก SCB ต่อ ตอนนั้นเลยตัดสินใจไป ลาตรงนี้เลย แล้วกัน แล้วก็โบกมือลากันตรงนั้น

แต่ระหว่างทางที่เดินออกจากอิมมา พี่ปายดันบอกว่า "เอ็งไปกับพวกพี่แล้ว ต่อไปขึ้น BTS หมอชิตไม่คุ้มกว่าเหรอ" อ่าว อย่างนี้ไม่ขัดศรัทธาครับ ไป SCB ต่อก็ได้ นั่งแท็กซี่กันไป ไปถึง ครบเลย พี่ตั้ม พี่ตั้ว พี่หนึ่ง พี่ปอง ส่วนพี่เอ ตีกลองอยู่ ฮ่าๆๆๆ พอรู้ว่าน้องจะมาด้วย ก็เอาและไง เพราะแต่ละคนแต่งตัวกันมาแบบว่า นะ แล้วก็บอกด้วยว่า "อย่าเพิ่งบอกเอๆ"

พี่เอแกก็ตีไปเรื่อยๆเปื่อยๆอ่ะ พอน้องมา พี่หนึ่ง พี่ตั้ม พี่ตั้ว กะผม ตอนนั้นอยู่ด้วยกันสี่คน ก็ร้องเรียกพี่เอ แล้วชี้ไปที่น้อง พี่เอตีมันส์ขึ้นมาทันที 555+กำลังใจเกิน 1000 สะใจ อิอิ เพื่อนๆพี่ๆน้องๆ ที่บริษัทพี่เค้าก็ต่างแปลกใจ ทำไมอยู่ดีๆพี่เอถึงฮึดขึ้นมาแบบนั้น หุหุ คนอื่นอาจจะคิดว่า เฮ้ย พี่เอเก๋าว่ะ ระดับนางเอกมาเชียร์เลยด้วย แต่ผมไม่คิดแบบนั้นนะครับ ผมคิดแค่ว่า น้องสาวมาให้กำลังใจพี่ชายมากกว่า พี่ชายที่แสนดีที่คอยให้กำลังใจน้องอยู่ตลอดเวลา และตลอดไปด้วย เช่นเดียวกันผม

ผมไม่คิดว่าน้องเป็นนางเอกเลยเมื่อวาน ผมคิดตลอดเวลาว่า ให้น้องเหมือนน้องสาวคนนึงของผม ที่มีแต่คนรอบข้างคอยให้ความรัก คอยให้กำลังใจ และคิดว่า น้องเองนั้นก็คงไม่คิดว่าพวกเราเป็นแค่แฟนคลับเช่นกัน เป็นเหมือนพี่น้องที่คอยแบ่งปันความสุขซึ่งกันและกัน เรารักน้อง น้องก็รักเราเหมือนกัน อาจจะหาไม่ได้อีกแล้วบนโลกใบนี้ที่เด็กนักเรียนหญิงม.ปลายคนหนึ่ง ซึ่งมีดีกรีระดับ"นางเอกร้อยล้าน" จะลงมาเดินปะปนอยู่ในกลุ่มพี่ๆ น้องๆ ที่มาจากคนละทิศละทาง ชวนกินนั่น ชวนกินนี่ ชวนไปนั่นชวนไปนี่ โดยที่ตัวเองไม่คิดว่าเฮ้ย เราเป็นนางเอก เราเป็นดารานะ เชื่อว่าน้องคิดเสมอว่าน้องก็เป็นเด็กผู้หญิงธรรมดาคนนึงซึ่งมีหน้าที่คนของประชาชน คือนักแสดง แต่ถ้าไม่ใช่หน้าที่ตรงนั้นแล้ว น้องก็คือน้อง น้องรักของพี่ๆ

พอพี่เอลงมา ก็มีคนอื่นเล่นต่อ พนักงานที่นั่งดูก็ยังไม่รู้ เพราะน้องกับพวกเรายืนอยู่ข้างหลัง เหอะๆ คุยกันอีกพักใหญ่ล่ะครับ แต่ไม่นานก็เริ่มฮือฮากันแล้วสิ เพราะบางคนจำน้องได้ เลยเข้ามาขอถ่ายรูปกันใหญ่เลย หุหุ

"จะให้ผมบอกยังไงดีล่ะ วันนี้มีความสุขมาก แม้ว่าขาจะเจ็บ แต่ก็อยากไปหาน้อง อย่างนึงเลย คืออยากเห็นน้องใส่ชุดนักเรียนม. ปลาย ก่อนที่อีกไม่นานน้องจะไม่ได้ใส่อีกแล้ว เพราะน้องจะเข้าเรียนมหาวิทยาลัยแล้ว อยากเจอน้อง อยากคุยกับน้อง แม้สักคำสั้นๆก็ยังดี แต่ที่ผมได้รับวันนี้ มันเกินจากที่ผมหวังไว้มาก น้องคุยกับผมเยอะพอสมควร แถมยังเอาอัลบัมการ์ดผมไปถือนานมาก จะบอกว่า คนที่เคยเอาอัลบัมการ์ดผมไปดูนั้น ไม่เคยมีใครดูนานขนาดนี้เลย อาจเป็นเพราะน้องก็คอเกาหลีพอๆกับผมนั่นแหละ หรืออาจจะมากกว่าด้วยซ้ำ มันบอกไม่ถูกนะ ว่าผมรักน้องขนาดไหน มันใช้อะไรวัดไม่ได้หรอกครับ ยิ่งคำพูดที่น้องบอกว่า "พี่น่ารักจังเลย" ยิ่งทำให้ผมมีความสุขมากขึ้นไปอีก อย่างน้อยเราก็บอกน้องไปแล้วว่าเราทุ่มเทให้น้องมากแค่ไหน แค่เราคนเดียวนะ ยังมีอีกหลายคนที่ทุ่มเทให้คนคนหนึ่ง ญาติก็ไม่ใช่ เป็นเด็กที่ไหนไม่รู้ ดังนั้นพี่ไม่ต้องการอะไรจากน้องมากไปกว่าการที่น้องเป็นเด็กดี ตั้งใจเรียน ตั้งใจทำงาน และอย่าทำให้พี่ๆที่คอยเป็นกำลังใจเหล่านี้ผิดหวังนะครับ"



เฮ้อออ คราวนี้ถึงเวลาต้องจากกันจริงๆอีกแล้ว ไม่อยากจากไปไหนเลย อีกไม่นานแล้วสิ เลยพยายามมองน้องให้นานที่สุด บางจังหวะหันไปสบตาน้องพอดีก็มี มันยากนะ สบตากับคนที่เรารักคนนึงน่ะเฮ้อออ แค่เสี้ยววีนาทีก็มีความสุขแล้วครับ วันนี้สุขใจจริงๆ

เดินไปส่งน้องที่รถ ก่อนขึ้นรถมีการให้น้องร้องเสียง Cover พี่น้ำผึ้งในเรื่องมงกุฎดอกส้มด้วย ฮามาก แล้วก็มุขใหม่ จำไม่ได้ของใคร "อย่านอนหลับทับสิว" 555+ เล่นเอางอน สองประโยคสุดท้ายที่เราพูดกับน้อง "อันนยองฮีซูมูเซโย" น้องทำหน้างงๆ นั่งอยู่ในรถแล้ว "มันแปลว่าอะไรค่ะพี่" แล้วก็ยิ้มให้ ผมเลยยิ้มตอบไปแล้วบอกน้องกลับไปว่า "ฝันดีนะครับ" ^^ กว่าจะได้ออกรถก็นานพอควร เหอะๆ เวิ่นเว้อกันอยู่ รู้สึกพี่ปายรึเปล่า เล่นมุขบอกคุณแม่ "แม่ครับ อย่าลืมให้ตังค์เด็กโบกรถนะ" พี่นัดอย่างฮา โบกรถอย่างเนียนเหมือนมืออาชีพเลย

ภาพใบหน้าครั้งสุดท้ายของน้องยังติดตาอยู่เลย ก่อนที่รถจะเคลื่อนออกไปจนลับตา งืมๆ พรุ้งนี้เจอกันยัยหนวด หึหึ

ถึงเวลาแยกย้าย ผมมาขึ้น BTS ที่หมอชิตครับ ระหว่างนั่ง BTS ก็นะ ถือซะว่า น้องตามมาส่งเราแล้วกัน กับ Acer Aspire 1 Honda Scoopy I และก็ Acer Betouch E130 เต็มๆครับวันนี้ อะไรๆก็น้องหนูนาทั้งวันเลย อิอิ

เฮ้อออ เหนื่อยมาก แต่ก็มีความสุขมากๆเลยแฮะ

"น้องทำให้พี่มีความสุขมากๆเลย น้องอาจจะจำพี่ไม่ได้หรอก แต่น้องตอบ Tweet พี่เกือบทุกครั้งที่พี่ Tweet ไปหา มันมีความสุขมากๆเวลามี Tweet กลับมาว่า "@nirakanz: @Noona_nuengtida อย่าลืมที่พี่ขอไว้นะครับ เป็นเด็กดี เป็นคนดี ของพี่ๆตลอดไป พี่ขอน้องรักของพี่เพียงแค่นี้แหละ พี่เป็นของน้องแล้ว และจะไม่หนีไปเป็นของคนอื่นแน่นอน สัญญาจ๊ะ"

"ปล. อีกสักสิบปี จะเอามะม่วงไปให้กินนะ 555+"

Arm oppa
(nirakan)


======================================================================
Related Link
Fan Account O(^_^)O Noona Nuengtida (Honda Event Lotus Sri Nakarin 30/01/2011)
Fan Account O(^_^)O Noona Nuengtida (Seed Show Rachaburi 29/01/2011)
Fan Account O(^_^)O Noona Nuengtida (Aksra Theatre 28/01/2011)
Fan Account O(^_^)O Noona Nuengtida (Big FaM Big FaN 07/01/2011)

jcptaro

ขอบคุณ อาร์มครับ เล่าได้อย่างสนุก น่าจะเป็นวันที่ประทับใจที่สุดเลยน่ะครับ

zoroman

ละเอียดมากอาร์ม พี่เห็นเป็นภาพเลยละ สุดยอด

mehfreeman

ทีหลังอย่ามาเขียนอะไรแบบนี้น่ะ  เค้าอ่านแล้วประทับใจจนน้ำตาไหลเลย
เดี๋ยวใครผ่านมาเห็นเข้าเค้าจะว่า  เป็นอะรัย ร้องไห้น้ำตาแตก หยั่งกะมีคัย
ตาย เอาล่ะอย่ามุกมากเลยคุณหมี เบื่ออ่ะ เอาเป็นว่า ทั้งหมดเนี่ยพี่มีความ
สุขไปกับการอ่านแล้วก็เลยนั่งอินไปด้วย ดีใจด้วยจิงๆที่เห็นอาร์มมีความสุข
หาเวลามาอีกน่ะครับจะได้มีอะไรให้แฟนคลับที่ไม่มาด้วยได้อ่านกันน่ะครับ
                          รักษาสุขภาพด้วยน้องอาร์ม

thanaphon002

พี่นา น่ารักตลอด อ่ะ

เเต่เสียดายเมื่อวานไม่รู้ เลยไม่ได้ไป ไม่งั้นไม่พลาด

booknben

เมื่อวานไม่ได้ไปเสียดายจริงๆ{:5_173:}

matga_fun

โห  ซึ่งจัยว่ะ  อาร์ม  อ่านยังไม่ทันจบเลย แบบว่าอยากอ่านต่อ แต่ไม่ว่างแหละ  ไว้มาอ่านใหม่  เขียนดีน่ะ  ชอบๆๆๆ  เขียนซะคนที่ไม่ได้อ่าน  เหมือนอยู่ในพะวังเลย  รู้สึกดีและมีความสุขตามเลยอ่ะ  ขอบคุณนะค่ะ  ขอบคุณจิง จิง

jang

ยาวไปเกาหลี ไง ยัยอาร์มแชร์ อิอิ ชอบๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

cherry_sherrum

เล่าได้เป็นช็อตๆ เลยนะอาร์ม
เค้าอิจฉาๆ เค้าอยากไปบ้าง

natte

ดื่มวีต้าแล้วไปนอนซะ