[FanAc]30/01/2554 พรหมลิขิตบันดาลชักพา ดลให้มาพบกัน ณ โลตัสศรีนครินทร์

nirakan

มันเป็นเหมือนพรหมลิขิตนะครับ ที่ตอนแรกวางแผนไว้ว่า วันสุดท้ายที่จะได้เจอน้อง คือที่ราชบุรี แต่เหมือนฟ้าต้องการให้เราได้เจอน้องอีกครั้งนึงก่อนจะสิ่นเดือนมกราคม เราเลยลืมกล้องพี่ปายที่มีคลิปงานที่ราชบุรีไว้รถพี่จัก - -" วันนี้ 30 มกราคม 2554 เลยมีภารกิจที่ต้องออกมาเอากล้องกับพี่จักที่หน้าปากซอยบ้านพี่เค้าก่อน รับกล้องเสร็จก็ไปต่อรถที่เดอะมอลล์บางกะปิ แวะทานแมกโดนัล และเอาคลิปลงเครื่องผมก่อน เพราะกล้องต้องคืนพี่ปายไป ทำธุระให้พี่หนึ่งด้วย เสร็จแล้วก็นั่ง 145 ออกจากหน้าเดอะมอลล์ เพื่อเดินทางไปยังโลตัสศรีนครินทร์ ใกล้ๆกับแยกเทพารักษ์

กำลังหลับเพลินๆ เลยซีคอนมานิดนึง โทรศัพท์พี่ปายดัง ไม่แน่ใจว่าใครโทรมา พี่ปายตื่นตระหนกมาก "อา็ร์มเว้ย งานเริ่มสี่โมง" ชิหายแล้ว ไหนบอกเริ่ม 6 โมงไงตอนแรกอ่ะ แล้วพี่ๆคนอื่นๆยังไม่ได้เดินทางกันเลย ดูนาฬิกา ก็สามโมงครึ่งแล้ว รีบเปิดทวิตเตอร์ดู

@Noona_nuengtida :วันนี้เจอกันโลตัส ศรีนครินทร์4โมงนะคะทุกคน มามะๆ
20 นาทีที่แล้ว

(มีชื่อเราในทวีตน้องด้วย อิอิ)

โอ้ย ตอนขึ้นรถมาก็ไม่ได้เชคทวิต แถมหลับเพลินอีก แต่มั่นใจยังไงก็ไปถึงทันแน่นอนอยู่แล้ว มาถึงโลตัสศรีนครินทร์ตอนบ่ายสามห้าสิบกว่าๆ รีบข้ามถนน (เจ็บนิ้วเท้ามากๆ มันไม่ได้ถูกเปิดออกมาล้างสองวันแล้ว - -" เน่าไปแล้วมั้ง) เป็นโลตัสที่ใหญ่มาก หาไม่เจอเหอะๆ ว่างานอยู่ตรงไหน พี่ปายเลยไปถามประชาสัมพันธ์ เค้าบอกว่าให้เดินไปด้านหลัง จะมีอีกโถงนึง ในที่สุดก็เจอรถมอร์เตอร์ไซค์ฮอนด้า Scoopy I จอดอยู่เพียบเลย กับเวทีเล็กๆ เดินสำรวจทำเลเหมาะในการถ่ายคลิป เพราะพี่ปายแกจะถ่ายรูปหน้าเวที สักพักพี่ปองก็ตามมาทัน(ทราบมาทีหลังว่าพี่องเหมามอไซค์รับจ้างมากจาอ่อนนุช - -")

นึกแล้วตอนนั้นอารมณ์เพลง"พรหมลิขิต"พร้อมเสียงพี่ที Jetsetterก็ดังขึ้นมาในหัว

"เนื้อคู่ ถึงอยู่แสนไกล ก็ไม่คลาดคลา.... มุ่งหวัง สมดังอุรา ไม่ว่าใครๆ"

นึกแล้วมีความสุขจริงๆครับ มันเหมือนพรหมลิขิตจริงๆ ว่าต้องลืมกล้องไว้รถพี่จัก แล้วผิดแผนไม่สามารถกลับบางแสนได้ในตอนเช้า จนต้องเวียนมาได้พบกันอีกครั้งในวันนี้และเป็นหนึ่งในสามคนที่มาทันก่อนน้องจะมา

ไม่นานพิธีกรขึ้นไปบนเวที คนเริ่มมามุงเรื่อยๆ พี่ปอง พี่ปายประจำตำแหน่งแล้ว หน้าเวที แต่เผอิญทำเลเราอยู่ข้างหลังเยื้องไปทางซ้ายนิดหน่อย เลยไม่อึดอัด อิอิ

ไม่นานนัก เห็นน้องเดินมาทางหลังเวที มันเป็นประตูออกไปที่จอดรถอ่ะ มากับพี่เลี้ยง และไม่มี รปภ. หรือใครกันเลย เดินมาแบบชิลมาก -*- ชาวบ้านแถวนั้นก็ไม่เห็นมั้ง เดินผ่านไปผ่านมา ไม่ได้สนใจ จนน้องเข้าไปนั่งรอตรงที่พักที่กั้นเชือกเอาไว้ ชาวบ้านตะโกนเรียก "หนูนา" แล้วก็เริ่มเบียดๆเข้าไปล้อมและถ่ายรูปใหญ่่เลย

บางคนวิ่งไปหลังเวที ไปซื้อแผ่น DVD และ VCD กวนมึนโฮมาให้น้องเซนต์ด้วย น้องเซนต์ไปไม่กี่แผ่นเอง รู้สึกว่าพี่เลี้ยงบอกว่าไม่ให้เซนต์แล้ว - -" น้องยิ้มอยู่ตลอดเวลา เพราะกล้อง ทั้งกล้องดิจิทัล และกล้องมือถือ น่าจะถึง 50 ตัวได้มั้ง กำลังรุมถ่ายรูปน้องอยู่ เราก็แหวกไปถึงขอบเชือกจนได้น่ะ น้องหันมาเห็นพอดี จากปกติที่น้องยิ้มให้ถ่ายรุปอยู่แล้ว คราวนี้น้องยิ้มกว้างกว่าเดิมเล็กน้อย พอให้รู้ว่า น้องเห็นผมแล้วแหละ แต่ก็หันมามองกล้องพี่ปายตัวนี้นานพอสมควรนะ ก็ยืนอยู่ตรงนั้นพักนึง แล้วก็ชี้บอกน้องว่า "จะไปหน้าเวทีแล้วนะ" น้องยิ้มและพยักหน้าให้นิดนึงประมาณว่า"รู้แล้วค่ะ" แล้วเราก็เดินออกมาจากตรงนั้น




รูปนี้ภาคภูมิใจมาก เพราะเป็นรูปน้องที่ถ่ายเองกะมือ แม้ว่าจะไม่ใช่กล้องตัวเองก็ตาม แถมสายตาที่มองมานั้น ไม่ได้มองโดยบังเอิญเสียด้วยเนี่ยแหละครับ มันจึงเป็นภาพที่มีค่าสำหรับผมอย่างยิ่ง

เดินแหวกฝูงชนออกมา ไปยังทำเลที่เล็งไว้ เพื่อรออัดคลิป ไม่นานเท่าไหร่ พิธีกรก็เชิญน้องขึ้นเวทีครับ ถ่ายรูปกับแขกVIP ของเจ้าของงานก่อน แล้วก็สัมภาษณ์นิดหน่อย ก่อนที่น้องจะร้องเพลง บางจังหวะที่รอแขกพิเศษเหล่านั้น น้องก็โพสต์ท่าให้บรรดาผู้ชมถ่ายรุปกันด้วย



รูปนี้ก็ตั้งใจหันมาให้ถ่ายอีกตามเคย น่ารักจริงน่ารักจังนะน้อง เป็นแบบนี้จะไม่ให้พี่ๆรักได้ไง อิอิ

วันนี้น้องร้องเพลงรักไม่ต้องการเวลา และอีกสองเพลง ที่จะบอกว่าใึครไม่ได้ไปวันนี้ พลาดอย่างแรง เพราะเป็นเพลงพิเศษครับ เพลงให้รักเดินทางมาเจอกัน กับเพลงที่พอจะดิ้นได้เล็กน้อย รักแท้..ยังไง น่ารักมากเลยครับวันนี้ ระหว่างอัดคลิป ก็เริ่มเห็นพี่ๆน้องๆเราเดินเข้ามา พี่กี้ น้องปั๊ม พี่เอ พี่หมี พี่อาร์ตอีกคน แต่เจอพี่เค้าตอนน้องลงเวทีแล้ว

อย่างว่าครับ รู้งาน พอน้องลงเวที ก็ไปรอกันด้านหลัง น้องไปเข้าห้องน้ำก่อนด้วย น้องเดินกลับออกมา พวกเรายืนจับกลุ่มรออยู่แล้ว น้องบอกว่า "กลับแล้วนะ" ยิ้มให้แล้วโบกมือ แต่สังเกตุได้ว่าเจือนนิดๆ สายตาน้องเหมือนยังไม่อยากกลับเลย(ไม่รู้เราคิดไปเองไหมนะ) แล้วก็ยืนงงๆกันนิดหน่อย ไม่แน่ใจพี่กี้รึเปล่าบอกว่า "ไม่ตามไปส่งที่รถเหรอ" พวกเราก็เลยเดินตามไปส่งขึ้นรถ มีแต่น้องกับพี่เลี้ยง และรปภ. 2 คน และก็พวกเราเท่านั้นที่เดินไปที่รถ ที่จอดรอหน้าประตูแล้ว น้องขึ้นไปนั่งบนรถ หันมายิ้มให้พวกเรา โบกมือใหญ่เลย ก่อนที่ประตูรถจะถูกปิดลง

แอบเห็นหน้าร้าน DVD ที่หลายๆคนวิ่งไปซื้อแผ่นมาให้น้องเซนต์ แผงกระดาษที่ไว้โปรโมต Harry Potter น่ะ ถูกแทนที่ด้วยกวนมึนโฮ ฮ่าๆๆๆ

"แม้ว่าครั้งนี้จะมีภาพนิ่งเก็บมา แต่พี่ก็ไม่ลืมภาพเคลื่อนไหวตอนที่น้องหันมายิ้มให้ และตอนที่พยักหน้าให้ ดีใจที่น้องจำพี่ได้แล้ว อาจจะจำชื่อไม่ได้ ก็ไม่เป็นไรหรอกนะ วันนี้สุดท้ายแล้วจริงๆ ที่จะได้เจอกัน ก่อนที่จะไม่ได้เจอกันอีกนานพอสมควร จะเก็บความทรงจำดีๆนี้ไว้ตลอดไป เพราะนึกถึงทีไรมันทำให้มีความสุขทุกครั้ง ตอนนี้ น้องเป็น"ยอดงแซง"แล้ว พี่หวังแค่อย่างเดียวว่าสักวัน พี่จะได้เป็น "โอปป้า" ของน้องนะ แค่หวังเท่านั้นเอง แม้จะไกล ก็จะส่งความรัก ความห่วงใย และกำลังใจไปให้เสมอ"




หลังจากนั้นก็มานั่งรอพี่หนึ่งกัน พี่หนึ่งมาไม่ทัน เสียใจสุดๆ ผมก็เสียใจแทนพี่เค้าเหมือนกันแหละครับ คาดว่าถ้าน้องรู้ น้องก็คงเสียใจว่าพี่ชายคนหนึ่งมาไม่ทัน เอารูปมานั่งดูกัน แล้วก็แลกเปลี่ยนรูปกันโดยใช้โน๊ตบุ๊กผม (ทำ CF พี่อาร์ตเจ๊งด้วย T T)

มีหลายคนสงสัยทวีตน้องตอนเสร็จงานแล้วที่น้องบอกว่า

@Noona_nuengtida :คนเราทุกคนมีพบกันก็ต้องมีลาจากกัน เข้าใจดี

เปิดมาอ่านตอนอยู่บนแท็กซี่ครับ สะเทือนใจมากๆ ท่านที่อ่านทวีตน้องอยู่ที่อื่นคงจะไม่รู้ว่าน้องทวีตข้อความนี้เพราะอะไร แต่ ผม พี่ปอง พี่ปาย พี่เอ พี่กี้ พี่หมี พี่อาร์ต น้องปั๊ม น่าจะเข้าใจตรงกันผมนะ สงสารน้องมากๆ "ห่างแค่เพียงเอื้อมมือ แต่มันคือแสนไกล" เพลงของพี่ดา เอ็นโดรฟีน ช่างเหมาะมากในตอนนั้น ยิ่งได้รู้จักน้องมากขึ้น อยู่ใกล้ๆมาสี่วันแล้ว ไหนจะเรื่องราวต่างๆเกี่ยวกับน้องจากพี่ที่ได้ใกล้ชิดน้อง ยิ่งทำให้รับรู้มากเข้าไปอีกว่าอุปนิสัยของน้องเป็นยังไง

รถออกจากเอกมัยทุ่มกว่าๆ นั่งแชตหน้าบอร์ดตลอดทาง มีแต่คนถามถึงข้อความทวีตน้อง ผมก็ไม่รู้จะอธิบายยังไงนะ คิดว่าถ้าตามอ่านมาตั้งแต่แรกแล้วน่าจะทราบดีว่าทำไม เกิดอะไรขึ้น

"ยังไงซะ ทุกคนก็ไม่ได้ตามไปไดุ้ทุกงานอยู่ดี แต่พี่เชื่อว่า งานไกลๆต่างจังหวัดที่พี่ๆไม่สามารถตามไปได้จริงๆ อย่างน้อยก็ต้องมีคนที่รักน้องไปคอยให้กำลังใจอยู่อย่างแน่นอน ขอให้น้องเข้มแข็งและอดทน "รอยยิ้ม" และ "ความร่าเริงสดใส" ของน้องนั่นแหละครับ จะทำให้ได้ความรักความเอ็นดูจากคนทั่วประเทศไปครอง"

ปล. วันนี้พี่ไปล้างแผลมาและ ตอนแรกนึกว่าจะเน่าจริงๆ เพราะไม่ได้ล้างมันสามวัน แต่ปรากฎว่า เนื้อขึ้นมาเกือบเต็มแล้วแหละ เลือดหยุดไหลแล้ว ที่สำคัญ มันเป็นสีชมพู สงสัยมันกำลังมีความรักล่ะมั้ง อิอิ แล้วไว้เจอกันคอนเสิร์ทพี่เบิร์ดนะครับน้องหนูนา ~*

Arm Oppa
(nirakan)

======================================================================
Related Link
Fan Account O(^_^)O Noona Nuengtida (Seed Show Rachaburi 29/01/2011)
Fan Account O(^_^)O Noona Nuengtida (Aksra Theatre 28/01/2011)
Fan Account O(^_^)O Noona Nuengtida (กองถ่ายเทวดาสาธุยาวไปตึก SCB 27/01/2011) ^^
Fan Account O(^_^)O Noona Nuengtida (Big FaM Big FaN 07/01/2011

maxmaa

ขอบคุณมากครับพี่อาร์มมม ซึ้งมากกก แล้วเจอกันวันคอนเสิร์ตอาสาสนุกนะ 555+

JomjamZa

พรหมลิขิต ^^ อ่านล้วเหมือนเข้าไปอยู่ในเหตุการณ์จริง ๆ เลยอะ หึหึ แต่มันแค่อ่านอะ !หนูอยากไปมั้ง !{:5_173:}

Netsuo

ตามมาอ่าน account คับ อิอิ (แฟนขับ 55)

เขียนได้ดีอีกเช่นเคยนะคับผม..

เห็นภาพเลย

แต่ยังงงๆ กะ ทวีต เล็กน้อย คับผม

natte

THX 4 EXP

songjin

สุดยอดมาก น่านับถือ{:5_163:}

zoroman

ขนาดขาเดี้ยง ยังไปได้ขนาดนี้นะอาร์ม ถึกจริงๆ นับถือ นับถือ

anglenoona

ถูกใจมากๆๆๆ รักเธอทุกวัน ^^

BLue4

น่ารัก ที่สุดเลย ตาแบ้ว{:5_173:}

jom_bk

อ่านไปยิ้มไปครับ น่ารักมาก ทั้งนายอาร์ม และทุกคนที่อาร์มพูดถึง โดยเฉพาะหนูนา